نینوا و انتظار: تاملی نو صفحه 99

10. خلط بین مرجعیت دینی و خلافت ظاهری؛

11. قلب عناوین و ماهیت ها (مثل امامت و...)؛

12. تغییر جایگاه ها (امام خارجی معرفی می شود و طلقای سابق حاکم می گردند)؛

13. حلال شمردن خون و مال و آبروی مسلمین؛

14. رسم کردن سب، لعن و افترای بر مسلمین بر روی منابر و...؛

چهارم. عنصرشناسی

در زیارت عاشورا، «عنصرشناسی» را در ادامه «جریان شناسی» و «دشمن شناسی» را بعد از شناخت «دشمنی ها و روش های آن» پی می گیریم و لعن و نفرین آشکار خود را نثار عناوین عام و خاص دشمنان اهل بیت(علیهم السلام)می کنیم.

«و لعن الله آل زیاد و آل مروان و لعن الله بنی امیّهَ قاطبه و لعن الله ابن مرجانه و لعن الله عمر بن سعد و لعن اللّه شمراً و لعن الله امّه اسرجت و الجمت و تنقبت لقتالک».

جای جای هر یک از عناصر را در تحلیل دشمن شناسانه خود، به خوبی برآورد می کنیم و هوشیاری خود را در شناخت میزان تأثیرگذاری هر یک، بر روند ظلم به اهل بیت(علیهم السلام) نشان می دهیم.

در منظر ما «شجره ملعونه بنی امیه» و به طور خاص پسر فاجره معروفه یعنی عبیدالله بن زیاد _ که مقتضای ذات ناپاکش تحمل نکردن پاکی ها بود _ مستحق لعن الهی اند؛ همان گونه که دین به دنیافروشانی مانند عمر بن سعد و گرگ