دلایل عقلی و نقلی امامت و مهدویت صفحه 10

برهان لطف و اثبات مهدویّت

صورت برهان لطف محصّل

در عالم هستی، خدایی یگانه، حکیم، لطیف، علیم، جواد، قدیر و … وجود دارد؛

از آن جا که خداوند، حکیم می باشد، از خلقت عالم، هدف و غرضی داشته است؛

هدف خلقت عالم، خدمت رسانی به اشرف مخلوقات (انسان) بوده است؛

هدف خلقت انسان نیز رسیدن به سعادت، کمال نهایی و مقام معرفت و عبودیت بوده است؛

رسیدن به هدف، در گرو وجود راه، برنامه و راهنما است؛

خداوند، عقل را به عنوان حجت باطنی، به انسان عطا کرده است؛ اما عقل به خاطر کاستی هایی که دارد، برای راهنمایی انسان کافی نیست؛

خداوند لطیف و جواد، در طول حیات بشری و به ویژه در عصر جدید، افزون بر موهبت عقل، راه (دین)، برنامه (کتاب آسمانی) و راهنما (پیامبر و امام) را در اختیار انسان ها قرار داده است؛

کتاب، هیچ گاه نمی تواند کار راهنما را انجام دهد؛ چنان که عقل نمی توانست کار حجت ظاهری را به عهده بگیرد؛