دلایل عقلی و نقلی امامت و مهدویت صفحه 238

لم یعرف...» پرداخته و اضافه کرده است که خلفایی چون معاویه، یزید قمارباز، ولید خمّار و مروان حمار، هرگز موجب رهایی از مرگ جاهلی نیستند و اعتقاد به آن ها، غلط و شرم آور است.(1)

در انتها شایان ذکر است که در برخی منابع اهل سنت، با استناد به احادیث نبوی، مصداق چنین امامی، مولا علی علیه السلام معرفی شده است:

«و من مات و هو یبغضک یا علی مات میته الجاهلیه»؛(2)

«و من مات یحبک بعد موتک ختم الله له با لا من و الایمان ما طلعت شمس او غربت و من مات یبغضک مات میته جاهلیه».(3)

سخن آخر

دستور همگانی بر شناخت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در هر عصری فعلی و منجز، و لازمۀ چنین تکلیفی وجود امام در هر عصری است.

در آیات و روایات، این امام، یک شخصیت ویژه و دارای اوصاف عالی معرفی شده، و چنین شخصی، کسی جزء حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف نیست.

نگاهی به ولادت و غیبت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف در منابع اهل سنت

دلایل قطعی عقلی و نقلی، وجود و استمرار شخصیت الهی را اثبات کرد. اکنون برای پیگیری این دستاورد، برخی منابع اهل سنت که صریحاً یا تلویحاً ولادت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف را پذیرفته و یا موضوع غیبت ایشان را طرح کرده اند، مورد بررسی قرار می گیرند.

براساس اظهار نظر یکی از پژوهشگران معاصر، 112 منبع اهل سنت

1- صدرالدین شیرازی، شرح اصول الکافی، کتاب الحجه، صص 400- 409.
2- هیثمی، مجمع الزواید، ج 9، ص 122؛ ابویعلی، مسند، ج 1، ص 402.
3- هیثمی، مجمع الزواید، ج 9، ص 122 و طبرانی، المعجم الکبیر، ج 12، ص 321.