دلایل عقلی و نقلی امامت و مهدویت صفحه 99

اگر چنین موجودی نباشد، فیض، منقطع و عالم، ویران می شود.(1)

معنای صحیح واسطه در فیض

این که انبیاء و اولیاء و ائمه علیهم السلام واسطه در فیض اند به چند معنی است؛(2) که برخی معانی آن، کلامی می باشد. در این نوشتار، توجه بیشتر روی معنای فلسفی و مورد توجه حکمت است؛ که از جمله آن، چنین می باشد:

اول _ واسطه رسانیدن پیام خداوند به انسان ها (فیض تشریعی): به گفته ملاصدرا، انسان تا پیش از بلوغ و سن تکلیف در عالم حیوانی به سر می برد و تنها پس از سن تکلیف و به واسطه حجت الهی است که از فیض انسانیت برخوردار می شود.(3)

دوم _ واسطه شفاعت خواهی در سرای آخرت: چنان چه قرآن کریم می فرماید:

«یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَه»(4)

«یَوْمَئِذٍ لا تَنْفَعُ الشَّفاعَهُ إِلاَّ مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَ رَضِیَ لَهُ قَوْلا»(5)

سوم _ واسطه در دعا: اگر انبیاء و ائمه علیهم السلام که مستجاب الدعوه هستند، برای ما دعا کنند، خداوند خواسته ما را برآورده می کند.

چهارم _ به معنای غایت و هدف: هدف آفرینش، عبادت و معرفت خداوند است و حقیقت این دو امر، تنها در وجود انبیاء و ائمه علیهم السلام محقق می

1- ربانی، جلوات ربانی، ج 1، ص 184.
2- موعود، مصاحبه صادق لاریجانی، مسلسل 10 و 11، ص 17.
3- صدرالدین شیرازی، شرح اصول الکافی، ج 2، ص 505.
4- سوره مائده، آیه 35.
5- سوره طه، آیه 109.