- از ژرفای عاشور تا بلندای ظهور 1
- اشاره 2
- از عصر عاشور تا آدینه ظهور 2
- از طلیعه نور تا هنگامه ظهور 2
- آوای « یَابْنَ الْحَسَن » از حسین آموختیم 3
- گلبانگِ : « منّا المهدی » را از امام سجاد آموختیم 4
- راز بقای مکتب را از قهرمان کربلا آموختیم 5
- ما شور حسینی را از حضرت مهدی آموختیم 7
- همراه با راهیان نور از کربلا تا کربلا 8
- سیمای دلربای امام حسین و امام زمان در آیینه قرآن 9
- اشاره 9
- ثار اللّه و حضرت بقیّه اللّه در احادیث قدسی 12
- نهمین فرزند امام حسین علیه السلام 13
- 1 . عاشورا روز قیام جهانی 15
- جلوه هایی از روابط تنگاتنگ امام حسین و امام زمان 15
- اشاره 15
- 3 . یاران مشترک 16
- 2 . کوفه پایتخت دولت کریمه 16
- 4 . همسو با نهضت حسینی 17
- 5 . شب نیمه شعبان شب زیارتی خاص امام حسین 17
- 6 . شب قدر شب زیارتی امام حسین 18
- 7 . امام زمان در سرزمین کربلا 19
- 8 . شب جمعه شب زیارتی امام حسین 20
- 9 . روز عرفه روز زیارتی خاص امام حسین 21
- اشاره 22
- 10 . جایگاه ویژه امام حسین در دعای ندبه 22
- جایگاه حضرت مهدی در زیارت عاشورا 22
- 1 . شعار عاشوراء 23
- 2 . امام همیشه پیروز 24
- 3 . امام به حق ناطق 24
- ختومات و جایگاه آنها در اسلام 25
- ختم ادعیه و اذکار 26
- چهل روز توسّل ، تضرّع و تهجّد 29
- قداست عدد چهل 31
- ختم زیارت عاشورا برای تعجیل در امر فرج 35
- مطمئن ترین و نزدیک ترین راه 37
- آثار معجزآسای زیارت عاشورا 38
- کیفیّت ختم زیارت عاشورا 43
- زیارت امین الله 45
- زیارت عاشورا 51
- دعای علقمه 62
- سند زیارت عاشورا 75
- همسو با قرآن 76
- همسو با سنّت 77
- راه آسان 78
- آداب ختم 79
- آثار چاپ شده ی مؤلّف 81
دریاچه طبریّه گردن زند و عدالت را در پهنه گیتی بگستراند .
به امید آن روز .
ما شور حسینی را از حضرت مهدی آموختیم
اگر سرور شهیدان ، سالار دلباختگان ، اسوه و الگوی پاکبازان، در طول حیات از فرزند برومندش حضرت مهدی سخن گفته و شب عاشورا را به گفتمان مهدوی اختصاص داده و شهدای کربلا را به ظهور و رجعت در دولت مهدوی نوید داده است ، حضرت بقیه اللّه نیز همه روزه در بامدادان و شامگاهان ، به یاد جدّ مظلومش سیلاب اشک بر چهره جاری ساخته ، عرضه می دارد :
فَلَئِنْ أَخَّرَتْنِی الدُّهُورُ ، وَعاقَنی عَنْ نَصْرِکَ الْمَقْدُورُ ، وَلَمْ أَکُنْ لِمَنْ حارَبَکَ مُحارِباً ، وَلِمَنْ نَصَبَ لَکَ الْعَداوَهَ مُناصِباً ، فَلاَءَنْدُبَنَّکَ صَباحاً وَمَساءً ، وَلاَءَبْکِیَنَّ عَلَیْکَ بَدَلَ الدُّموعُ دَماً ؛
اگر روزگار مرا به تأخیر انداخت و تقدیرات مرا از یاری تو باز داشت ، نبودم که با دشمنانت بجنگم و با کسانی که با تو سرِ ستیز داشتند پیکار کنم ، اینک هر صبح و شام برایت نوحه سرایی می کنم و به جای اشک از دیدگانم خون می فشانم .(1)
1- 1 . ابن المشهدی ، المزار الکبیر ، ص 501 .