- پیشگفتار 1
- علّت غیبت امام عصر صلوات اللّه علیه 13
- سختیهای دوران غیبت 31
- فضائل شیعیان دوران غیبت 58
- تکلیف اول : معرفت آن حضرت و شناخت غیبتشان 71
- تکلیف دوم : عدم انکار و تکذیب آن حضرت صلوات اللّه علیه 83
- تکلیف سوم : انکار نکردن غیبت آن حضرت صلوات اللّه علیه 89
- تکلیف چهارم : پایداری و ثابت ماندن در اعتقاد به آن حضرت (بالخصوص) و به ائمّه اطهار صلوات اللّه علیهم (بالعموم) 94
- تکلیف پنجم : تمسّک به دوستی اهل بیت عصمت صلوات اللّه علیهم 104
- تکلیف ششم : دوست داشتن کسانی که دوست می داشتید و دشمن دانستن کسانی که با آنان دشمن بودید 107
- تکلیف هفتم و هشتم : دوست داشتن دوستان آن حضرت (بالخصوص)و دشمنی نمودن با دشمنان ایشان 112
- تکلیف نهم : بیزاری از دشمنان اهل بیت صلوات اللّه علیهم 116
- تکلیف دهم و یازدهم : تصحیح عقاید و تقویت آن 119
- تکلیف دوازدهم : اقتدا به آن حضرت و اجداد طاهرینشان صلوات اللّه علیهم و عمل به سنّت آن بزرگوار عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف 126
- تکلیف سیزدهم : عمل کردن به روایاتی که به ما رسیده است 132
- تکلیف چهاردهم : تسلیم 136
- تکلیف پانزدهم : حفظ دین 143
- تکلیف شانزدهم : از بین بردن شکّ و تردید 150
- تکلیف هفدهم : انتظار 158
- تکلیف هجدهم : حزن و اندوه در فقدان آن حضرت 183
- تکلیف نوزدهم : گریه در فراق آن حضرت 187
- تکلیف بیستم : صبر 192
- تکلیف بیست و یکم : تقیّه 200
- تکلیف بیست و دوم : اخلاص 219
- تکلیف بیست و سوم : تقوا 225
- تکلیف بیست و چهارم : ورع 258
- تکلیف بیست و پنجم : حفظ زبان 270
- تکلیف بیست و ششم : عمل کردن به نیکی های اخلاقی 276
- تکلیف بیست و هفتم : عمل به آنچه ما را به محبّت و دوستی آن حضرت نزدیک می کند و دوری از آنچه مورد سخط و کراهت ایشان است 282
- تکلیف بیست و هشتم : دوری از ذکر نام آن حضرت 285
- تکلیف بیست و نهم : وقت ظهور را تعیین نکردن 297
- تکلیف سی ام : عجله نکردن برای رسیدن زمان ظهور 307
- تکلیف سی و یکم : ناشناخته ماندن در میان مردم 316
- تکلیف سی و دوم : پرداختن حقوق مالی ای که بر عهده انسان است 326
- تکلیف سی و سوم : مرابطه 333
- تکلیف سی و چهارم : دعوت کردن مردم به سوی امام زمان صلوات اللّه علیه 340
- تکلیف سی و پنجم : فریب نخوردن از مدّعیان دروغین 346
- تکلیف سی و ششم : توسّل 349
- تکلیف سی و هفتم : دعا کردن برای نزدیک شدن ظهور 365
- تکلیف سی و هشتم : به یاد آن حضرت بودن 373
- تکلیف سی و نهم : قصد یاری آن حضرت را داشتن 375
- تکلیف چهلم : شناختن علامتهای ظهور 385
- دعا در غیبت امام زمان صلوات اللّه علیه 390
- فهرست مصادر 394
پیشگفتار
بزرگ ترین و با شرافت ترین موجود هستی در بستر بیماری است . اطراف او را جمعی از صحابه گرفته اند . آن قدر درد و ضعف بر او چیره شده که عیادت کنندگان می بینند گاهی از هوش می رود و باز به هوش می آید .
در یک نوبت که به هوش آمد ، همه دیدند که دوات و کتف گوسفندی برای نوشتن نامه طلب می کند . یا للعجب ! چه شده که او این چنین مضطرب و ناراحت است ؛ در آخرین لحظات حیاتش ، می خواهد چه وصیّتی بنویسد ؟
هر چه بخواهد بنویسد ، فرقی نمی کند ؛ که او والاترین رسول الاهی و بعد از خداوند متعال ، بزرگ ترین کسی است که اطاعتش واجب است .
عدّه ای که این مطلب را درک کرده اند از جا حرکت کرده می خواهند دوات و کتف گوسفند بیاورند ؛ ولی ... ولی چه؟ مگر چه شده؟ مگر می توان تصوّر کرد که در بین جمعیّت عیادت کننده _ که همگی از مهاجران و انصارند _ کسی در این لحظات حسّاس به فکر اطاعت از این فرمان نباشد ؟
مگر نه این است که همگی در حال گریه و ناله اند و می دانند و می بینند که پیامبر در حال مفارقت از آنهاست؟