خطیب عراقی، که بعد از سه جلسه بحث و مناظره پیرامون ولایت و مبانی تشیّع، به ره پویان صراط مستقیم می پیوندد و شیعه می گردد، بر فراز منبر نام عشق مستور را می برد و با گریه ی طولانی و ندبه ی عاشقانه، بیداری فطرت را اعلان می نماید.
آقای پروفسور محمد لگن هاوزن (ره یافته از مسیحیّت به تشیّع) از آمریکا، در دهه ی مهدویّه به نام و یاد تو به خانه ات، مرکز جهانی حضرت ولی عصر عجله الله تعالی فرجه الشریف اصفهان، می آید و شعر عشق می خواند و عشق مستور را می طلبد:
مشک تاتار
مگر از من گناهی سر زد ای یار ***که در هجران مرا کردی گرفتار
گنه کارم، ولی عشق تو دارم ***گناهم کرده شاید این چنین خوار
تو روی از ما چرا پنهان نمودی ***برای حق نقاب از چهره بردار!
«لگنهاوز»م ز آمریکا، ولیکن ***به بویت دلخوشم، ای مشک تاتار!
نه من گشتم اسیر تار مویت ***جهان گردید از هجر تو بیمار