- اشاره 1
- فصل اول: فرمایشات معصومین علیه السّلام درباره حضرت ولی عصرعجل الله تعالی فرجه الشریف 1
- اشاره 6
- مختصری از معرفت امام عصرعجل الله تعالی فرجه الشریف از روایات 6
- الف) روایات عام: 11
- ب) روایات خاص: 12
- اشاره 18
- اشاره 19
- روایت اوّل: 19
- آیه اولوالامر: 19
- اشاره 19
- 2 - عصمت 22
- 5 - اهل ذکر 24
- 4 - ولایت تکوینی و تشریعی 24
- 6 – نشانه های هدایت 25
- 8 – شاهدان و گواهان بر خلق 25
- 7 - صراط مستقیم 25
- 9 - وارثان زمین 26
- دعای ندبه و یاد امام حسین علیه السّلام 27
- اشاره 27
- زیارت عاشورا و یاد حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 28
- اشاره 30
- اهداف مشترک 30
- الف) اصلاح گری 31
- اشاره 35
- ب) ضرورت نبرد با باطل 35
- - یاران امام حسین علیه السّلام 39
- 1. مردان با ایمان 39
- نیروها و ویژگی های آنان: 39
- یاران امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 41
- 2. نقش زنان 44
- قیام در روز عاشورا 47
- طلب یاری 48
- اشاره 49
- شباهت به ادریس علیه السّلام 53
- شباهت به هودعلیه السّلام 56
- شباهت به یحیی علیه السّلام 96
- شباهت به خاتم النبیین صلی الله علیه وآله 98
- اشاره 101
- طول عمر امام عصرعجل الله تعالی فرجه الشریف 104
- فرمایش امام حسین علیه السّلام درباره حضرت ولی عصرعجل الله تعالی فرجه الشریف 104
- غیبت حضرت هودعلیه السّلام 107
- غیبت حضرت صالح علیه السّلام 107
- غیبت حضرت ابراهیم علیه السّلام 109
- غیبت حضرت یوسف علیه السّلام 110
- غیبت حضرت موسی علیه السّلام 112
- غیبت حضرت دانیال علیه السّلام 114
- غیبت حضرت عیسی علیه السّلام 114
- غیبت کبرای حضرت عیسی علیه السّلام 115
- اشاره 115
- نتیجه گیری 121
- اشتراک های غیبت انبیا با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف 121
- اشتراک های غیبت حضرت هودعلیه السّلام با غیبت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 121
- اشتراک های غیبت حضرت ابراهیم علیه السّلام با غیبت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 122
- اشتراک های غیبت حضرت یوسف علیه السّلام با غیبت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 122
- اشتراک های غیبت حضرت موسی با غیبت حضرت ولی عصرعجل الله تعالی فرجه الشریف 126
- اشتراک های غیبت حضرت خضرعلیه السّلام با حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 128
- اشتراک های غیبت حضرت دانیال علیه السّلام با غیبت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 129
- اشتراک های غیبت حضرت الیاس علیه السّلام با غیبت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 129
- اشتراک غیبت حضرت یونس علیه السّلام با غیبت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف 130
- اشتراک غیبت حضرت عیسی علیه السّلام با غیبت حضرت ولی عصرعجل الله تعالی فرجه الشریف 131
- اشتراک های غیبت حضرت رسول اکرمصلی الله علیه وآله با غیبت امام حجّت عجل الله تعالی فرجه الشریف 132
- 1- امتحان مردم 133
- 2- تحت بیعت هیچ حاکمی نباشد 133
- اشاره 133
- 3. خالی شدن صلب های کافران از مؤمنان 134
- 4. سرّ غیبت به نحو کامل معلوم نیست و فقط خدا می داند 134
- 1. فواید عام: 136
- اشاره 136
- اشاره 137
- 2) فواید خاص: 137
- وجه تشبیه امام عصرعجل الله تعالی فرجه الشریف به خورشید پشت ابر 138
3- علم امام
امام تمام احکام و قوانین دین را که برای سعادت دنیوی و اخروی مردم ضرورت داردو نیز آنچه را که دانستن آنها برای ارشاد و هدایت انسانها و اداره ی امور دنیوی و اخروی آنها لازم است باید بداند و از همه قوانین و احکامی که از جانب خدا نازل شده باید با اطلاع باشد.(1)
روایات متعدّدی در این باره وارد شده است؛ از جمله:
علی بن ابیطالب علیه السّلام در مورد ائمه فرموده اند: «نفایس قرآن نزد اهل بیت است، آنان گنج های علوم خدایی هستند؛ اگر لب به سخن گشایند راست میگویند و اگر سکوت اختیار کنند کسی نمیتواند بر آنان سبقت جوید».(2)
4 - ولایت تکوینی و تشریعی
امام می تواند در جهان خلقت به اذن خدا دخل و تصرّف کند. انواع معجزاتی که از امامان(عع) دیده شده و موارد فراوانِ آن که در مدارک اصیل و معتبر درج گردیده است، ناشی از همین قدرت ماوراء طبیعی آنهاست. این نوع ولایت را «ولایت تکوینی» می نامند.
همچنین امام از جانب خدا حق قانون گذاری و دخالت در امور مردم را دارد. البته اختیاراتِ امام در این مورد، در محدوده قوانین و احکام الهی است. در مسائل مربوط به زمامداری مسلمین، باید از دستورهای امام که در ارتباط با امور جامعه است اطاعت کرد. از این نوع ولایت امام، به «ولایت تشریعی» تعبیر می شود.
5 - اهل ذکر
در روایات متعددی که از طریق اهل بیت علیه السّلام در مورد آیه «فاسئلوا اهل الذکر...»(3) وارد شده، می خوانیم که: «اهل ذکر» امامان علیه السّلام هستند؛
الف) امام رضاعلیه السّلام فرمودند: «ما اهل ذکریم و از ما باید پرسش شود».(4)
1- . همان، ص 224 - 231.
2- . نهج البلاغه، خطبه 15.
3- . نحل/ 42.
4- . تفسیر نمونه، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ج 11، ص 243.