ناقوس گمراهی: نقد مدعی یمانی صفحه 20

نقد و بررسی شخصیت احمد بصری

اشاره

هم چنان که گذشت احمد بصری را از زوایای مختلفی می توان به چالش کشید. با وجود این در اثر پیش رو برآنیم تا به چهارمین شیوه از شیوه های انتقادی مطرح شده بپردازیم و به طور انحصاری به نقدهایی بپردازیم که متوجه شخص احمد بصری است و کاستی ها، تعارضات، سوء برداشت ها و ناتوانی های او را در فهم آیات و روایات به تصویر می کشد. این شیوه در قیاس با شیوه های دیگر دارای مزیت های متعددی است که برخی از آن ها بدین قرارند:

1. کوتاهی مسیر

این راه نزدیک ترین مسیر برای نقد احمد بصری است، زیرا چنانچه گذشت او مقامات بسیار زیادی برای خود برشمرده است؛ پس سخنان او باید دقیق و عمیق و از هرگونه خلل و خطایی خالی باشد. بر این اساس اگر در اظهار نظرهای او حتی یک خطا مشاهده شود، کاخ بلند ادعای او به سرعت فرو خواهد ریخت، زیرا کسی که مرتکب خطایی شود و یا از فهم قرآن و حدیث ناتوان باشد، قطعاً امام معصوم نخواهد بود و از مقام رسالت و ولایت نیز برخوردار نیست. بنابراین در این شیوه نیازی به نقد دلایل دیگر او وجود نخواهد داشت؛ در صورتی که اگر بخواهیم او را از مسیرهای دیگر به نقد بکشیم، چاره ای جز مخدوش کردن دست کم دلایل عمده او نیست.

2. در امان بودن از تفسیرهای غلط

چنانچه پیش از این گذشت، افزون بر این که در جوامع روایی احادیث ضعیف و