- مقدمه 1
- اشاره 6
- نقد مبانی و پیش فرض ها 6
- نقد کبروی 6
- نقد صغروی 7
- نقد شخصیت احمد بصری 7
- حجر اسماعیل و رکن یمانی 9
- اشاره 9
- دانش به کتاب های آسمانی 9
- قرآن ناطق 11
- دابه الارض 12
- همراهی با امیر المومنین در عذاب اقوام گذشته 13
- فرماندهی فرشتگان 14
- مکلم موسی علیه السلام 15
- افضل از انبیاء 15
- حائز مقام امامت 18
- 2. در امان بودن از تفسیرهای غلط 20
- اشاره 20
- 1. کوتاهی مسیر 20
- 3. بی اثر شدن تمامی ادله صغروی 21
- اشاره 25
- تفسیر اشتباه روایات رجعت 25
- اشتباه در فهم توقیع شریف 35
- اشتباه در انکار علم ائمه علیهم السلام به همه زبان ها 40
- اشتباه در جمع بین روایات مربوط به کشته شدن شیطان 47
- تفسیر اشتباه از حدیث بترالله عمره 51
- اشتباه در استدلال به روایت امام صادق علیه السلام 70
- برداشت نادرست از حدیث امام باقر علیه السلام 73
- تفسیر اشتباه امام مجهول 74
- تفسیر اشتباه سلاح پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم 76
- ادعاهای سه گانه احمد بصری در باره روایت مورد نظر 79
- نقد ادعای نخست 83
- نقد ادعای سوم 92
- اشتباه در فهم روایت حسن بن وشاء 95
- برداشت نادرست از حدیث جندب 100
- اشتباه در استدلال به آیات سه گانه 103
- نقد استدلال به آیه نخست 107
- نقد استدلال به آیه دوم 109
- نقد استدلال به آیه سوم 111
- اشتباه در تفسیر سوره یوسف 112
- اشتباه در تفسیر وحی به مادر موسی 116
- تناقض در تفسیر 119
- استناد شرک به پیامبر اولوا العزم 120
- تقطیع روایت مربوط به یاران امام مهدی 124
- اشاره 124
- تصرف در روایات به قصد فریب 124
- دعوت به حاکمیت الله 129
- اشاره 129
- ایمان وهب نصرانی 133
- فراوانی روایات مربوط به وجوب نصرت یمانی 136
- تواتر روایات مهدیان دوازدهگانه 139
- لزوم حضور شاهد در ازدواج 145
- اشاره 145
- اعتماد به بازار مسلمین به دلیل اعتماد به قول فروشنده است 147
- ناتوانی در فهم معنای معجزه 150
- اشاره 150
- اشتباه در فهم معنای لغوی 153
- توجیه حدیثی که وجود خارجی ندارد 155
- الف) کتاب ها 162
- ب) مجلات 165
- ج) سایت ها 165
آل محمد علیه السلام ولا یقتل الا بأرض طیبه زاکیه فهم الأوصیاء الطیبون.(1)
نقد ادعای نخست
چنانچه ملاحظه شد در این روایت سه مرتبه از عبارت «معه عهد نبی الله ورایته وسلاحه » استفاده شده است. در مرتبه اول به یقین کسی که از او با این وصف یاد شده، امام مهدی علیه السلام است و فرازهای پیشین روایت به روشنی بر این مطلب دلالت دارد اما احمد بصری ادعا کرده است که در دومین باری که این وصف آمده کسی که به این صفت متصف شده، شخصیتی غیر از امام مهدی علیه السلام و به تعبیر او مهدی اول است؛ اما او هیچ دلیلی بر این ادعای خود اقامه نکرده است، ممکن است ادعای او بر این اساس استوار باشد که در این روایت جمله «مَعَهُ عَهدَ نَبیَ الله» و... تکرار شده و همین نشانگر آن است که دو نفر وجود دارند که چنین خصوصیتی دارند. اگر دلیل احمد بر ادعایش این مطلب باشد سستی آن اشکار است چرا که از تکرار نمی توان تعدد را ثابت کرد بلکه اتفاقاً اینکه همان خصوصیات مربوط به امام مهدی علیه السلام دوباره بیان می شود، خود قرینه است که مقصود از ادامه روایت نیز خود حضرت است. به عبارت دیگر امام باقر علیه السلام در ابتدا در مقام اخبار از رخدادهایی هستند که در آینده رخ می دهد «ثُمَّ یُخرِجُ مِن مَکَّه ...وَ مَعَهُ عَهدَ نَبی الله وَ رَاَیْتُهُ...» سپس در ادامه در مقام بیان نشانه هایی هستند که به کمک آن می توان شخصیت مورد نظر را شناسایی کرد و به همین دلیل دوباره به همراه داشتن عهد پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و سلاح آن حضرت و.. اشاره می فرمایند:
«ما أشکلَ عَلَیکُمْ فَلَمْ یشْکل عَلَیکُم عَهْدَ نَبی اللّه صلی الله علیه و آله و سلم وَرَاَیتَه وسَلاٰحه» و سپس در ادامه در مقام توصیه بر می آیند و دستور می دهند که ای جابر تو از کسی
1- تفسیر العیاشی، محمد بن مسعود العیاشی، ج1، ص64.