- مقدمه ناشر 1
- اشاره 4
- امام زمان عجل الله تعالی فرجه یک حقیقت معنوی 6
- شناخت امام، شناخت یک حقیقت 7
- امام واسطه فیض بین خدا و مخلوقات 8
- امامِ غایب و نه مخفی 11
- معنی«واسطه فیض بودن» 12
- فرق «حضور» با «ظهور» 13
- غایبِ حاضر 16
- مبنا و چگونگی رؤیت امام علیه السلام 19
- امام عین انسانیت است 20
- امام زمان یا قلب کلّ 23
- اشاره 32
- مبانی نظری امامت 35
- امام یا اَصْلُ الانسان 37
- «انسانیت»؛ واقعیتی غیر محسوس 39
- انسانیت از مقوله وجود است 41
- انسانیت؛ حقیقت یا اعتبار؟ 43
- مقامات انسانی 47
- معنی «کَوْنِ جامع» بودن انسان 50
- توسّل به ولایت ائمه علیهم السلام یا طریقه ارتباط با غیب عالم 51
- چگونگی رابطه امام زمان عجل الله تعالی فرجه با عالم 54
- نحوه رؤیت حضرت علیه السلام 55
- حضرت علیه السلام بدن خود را ایجاد می کنند 59
- ختم نبوت و ختم ولایت 60
- برکات توجه به امام زمان عجل الله تعالی فرجه 62
- یقین؛ مقدمه تحقّق و ایجاد 64
- برکات ارتباط قلبی با امام زمان عجل الله تعالی فرجه 67
- اشاره 71
- موجود بودنِ موعود 73
- غایتِ مفقود، محال است 74
- شیعه، هر روز با امام زمانش ارتباط دارد 78
- نحوه تحقق ظهور 79
- امام علیه السلام چگونه می آیند؟ 81
- ظهور؛ مثل ارتباط با خدا 85
- عوامل رفع حجاب 87
- دو نوع دینداری در زمان غیبت 88
- شکستن شیشه عمر دیو جهانِ امروز 89
- صورت خدایی آینده جهان 91
- ما در کجای تاریخ ایستاده ایم؟ 94
- عالَم امام زمان علیه السلام یا اوضاع عالم، پس از ظهور 95
- چون نبودی فانی اندر پیش من؟ 98
- انتظارِ منطقی، راه گشا است 101
- اشاره 106
- محرومیت بزرگ و پیشگیری از خطر 112
- امام، مظهر ولایت تشریعی و تکوینی خداوند 114
- انسانیت، یک حقیقت وجودی است 116
- هیچ عمل خیری بدون امام پذیرفته نیست 117
- ملاک انسانیت 119
- امام؛ مغز عالَم هستی است 121
- امام؛ قلب عالَم هستی است 122
- کمال انسانی در همه ابعاد 124
- بصیرت حقیقی 126
- امام زمان عجل الله تعالی فرجه حامل جمیع اسماء الهی است 128
- امید به آینده روشن جهان، امید به واقعیتی مسلّم 136
- انتظار، عامل امید و پایداری 137
- خطر غفلت از ایده آل های دینی 140
- خداوند زندگی دیگری را برای ما اراده کرده است 141
- سالکان مسلّح 143
- اشاره 147
- عهد با امام زمان عجل الله تعالی فرجه 150
- تصور صحیح از مقام امام عجل الله تعالی فرجه 151
- تفاوت مَجْلا با مشهد 152
- حقیقت آدمیت، ظرف تجلّی همه اسماء الهی 154
- نظر به امام معصوم، عامل نجات از پوچی 154
- شرط قبول ارشاد از امام علیه السلام 157
- معنی مقام خلیفه اعظم حق 158
- تصوری قابل قبول از مقام امام 160
- شهود جمالِ وجه الله 165
- نحوه های متفاوت رؤیت حضرت عجل الله تعالی فرجه 167
- برکات ظهور اجتماعی حضرت عجل الله تعالی فرجه 169
- شفاعت امام زمان عجل الله تعالی فرجه 170
این ریاضاتش ارتباط با ملائکه هم بشود، به مقام جامعیت انسانی دست نمی یابد و همه ابعاد انسانی او به ثمر نمی رسد.
امام زمان عجل الله تعالی فرجه حامل جمیع اسماء الهی است
خدایا! انسان کامل، خلیفه توست و همچنان که خلیفه و جانشین هر سلطان به اذن سلطان درِ خزائن سلطان را می گشاید، مرحمتی فرما تا از طریق امام زمانمان ما به خزائن غیب تو آشنا شویم و از آن گوهرهای غیبی بی بهره نمانیم.
انسان کامل خلیفه خداست و قرآن در رابطه با انتخاب او به عنوان خلیفه خدا چنین فرمود که:«وَ إِذْ قالَ رَبُّکَ لِلْمَلائِکَهِ إِنّی جاعِلٌ فِی الْاَرْضِ خَلیفَهً»؛ یعنی هنگامی که پروردگارت به ملائکه گفت: من می خواهم در روی زمین جانشینی قرار دهم و بالاخره می فرماید: «عَلَّمَ آدَمَ الْاَسْماءَ کَلَّها»، یعنی کل اسماء را به آدم تعلیم نمود، و در واقع خداوند به ملائکه نشان داد آدم ظرفیت پذیرش همه اسماء الهی را دارد. در ارتباط با این آیه، علماء به خصوص علامه طباطبایی(رحمه الله علیه) بحث می کنند که مقام خلافت الهی، به آدمیت داده شده و خلافت، مقام آدمیت است و این مقام، یک مقام حقوقی است نه شخصی؛ یعنی تعلیم کل اسماء صرفاً برای شخص حضرت آدم علیه السلام نبود و ملائکه هم صرفاً مأمور سجده بر شخص حضرت آدم علیه السلام نبودند تا این مقام منحصر به شخص حضرت آدم علیه السلام باشد، چون شیطان نه تنها بر آدم سجده نکرد، بلکه دشمنی و گمراه کردن فرزندان آدم را نیز پیشه کرد؟ پس معلوم می شود که فرزندان