- مقدمه ناشر 1
- اشاره 4
- امام زمان عجل الله تعالی فرجه یک حقیقت معنوی 6
- شناخت امام، شناخت یک حقیقت 7
- امام واسطه فیض بین خدا و مخلوقات 8
- امامِ غایب و نه مخفی 11
- معنی«واسطه فیض بودن» 12
- فرق «حضور» با «ظهور» 13
- غایبِ حاضر 16
- مبنا و چگونگی رؤیت امام علیه السلام 19
- امام عین انسانیت است 20
- امام زمان یا قلب کلّ 23
- اشاره 32
- مبانی نظری امامت 35
- امام یا اَصْلُ الانسان 37
- «انسانیت»؛ واقعیتی غیر محسوس 39
- انسانیت از مقوله وجود است 41
- انسانیت؛ حقیقت یا اعتبار؟ 43
- مقامات انسانی 47
- معنی «کَوْنِ جامع» بودن انسان 50
- توسّل به ولایت ائمه علیهم السلام یا طریقه ارتباط با غیب عالم 51
- چگونگی رابطه امام زمان عجل الله تعالی فرجه با عالم 54
- نحوه رؤیت حضرت علیه السلام 55
- حضرت علیه السلام بدن خود را ایجاد می کنند 59
- ختم نبوت و ختم ولایت 60
- برکات توجه به امام زمان عجل الله تعالی فرجه 62
- یقین؛ مقدمه تحقّق و ایجاد 64
- برکات ارتباط قلبی با امام زمان عجل الله تعالی فرجه 67
- اشاره 71
- موجود بودنِ موعود 73
- غایتِ مفقود، محال است 74
- شیعه، هر روز با امام زمانش ارتباط دارد 78
- نحوه تحقق ظهور 79
- امام علیه السلام چگونه می آیند؟ 81
- ظهور؛ مثل ارتباط با خدا 85
- عوامل رفع حجاب 87
- دو نوع دینداری در زمان غیبت 88
- شکستن شیشه عمر دیو جهانِ امروز 89
- صورت خدایی آینده جهان 91
- ما در کجای تاریخ ایستاده ایم؟ 94
- عالَم امام زمان علیه السلام یا اوضاع عالم، پس از ظهور 95
- چون نبودی فانی اندر پیش من؟ 98
- انتظارِ منطقی، راه گشا است 101
- اشاره 106
- محرومیت بزرگ و پیشگیری از خطر 112
- امام، مظهر ولایت تشریعی و تکوینی خداوند 114
- انسانیت، یک حقیقت وجودی است 116
- هیچ عمل خیری بدون امام پذیرفته نیست 117
- ملاک انسانیت 119
- امام؛ مغز عالَم هستی است 121
- امام؛ قلب عالَم هستی است 122
- کمال انسانی در همه ابعاد 124
- بصیرت حقیقی 126
- امام زمان عجل الله تعالی فرجه حامل جمیع اسماء الهی است 128
- امید به آینده روشن جهان، امید به واقعیتی مسلّم 136
- انتظار، عامل امید و پایداری 137
- خطر غفلت از ایده آل های دینی 140
- خداوند زندگی دیگری را برای ما اراده کرده است 141
- سالکان مسلّح 143
- اشاره 147
- عهد با امام زمان عجل الله تعالی فرجه 150
- تصور صحیح از مقام امام عجل الله تعالی فرجه 151
- تفاوت مَجْلا با مشهد 152
- نظر به امام معصوم، عامل نجات از پوچی 154
- حقیقت آدمیت، ظرف تجلّی همه اسماء الهی 154
- شرط قبول ارشاد از امام علیه السلام 157
- معنی مقام خلیفه اعظم حق 158
- تصوری قابل قبول از مقام امام 160
- شهود جمالِ وجه الله 165
- نحوه های متفاوت رؤیت حضرت عجل الله تعالی فرجه 167
- برکات ظهور اجتماعی حضرت عجل الله تعالی فرجه 169
- شفاعت امام زمان عجل الله تعالی فرجه 170
مثل شوری برای نمک، یا تری برای آب- منتهی یا ختم می شود و خلاصه چیزی که عرضی است باید به یک امر ذاتی ختم شود. یعنی عقل هر انسانی می پذیرد که هر شیرینی باید به عین شیرینی ختم شود و هر شوری باید به عین شوری ختم شود و هر تری باید به عین تری ختم شود.
«انسانیت»؛ واقعیتی غیر محسوس
حال طبق همین قاعده، آیا انسانیت انسان ها مثل حسن و حسین و بتول... یک واقعیّت هست یا خیر؟ مشکل این جاست. دقّت بفرمایید آیا انسانیت هم یک حقیقت است یا خیر؟! یعنی؛ یک مفهوم ساخته ذهن است یا واقعاً یک حقیقت است، منتها حقیقتی فوق مادّی؟! شما می فرمایید: حسن انسانیت دارد. معنی این حرف آیا این است که فقط جسم دارد؟! در این صورت که فرقی با سایر اجسام نمی کند. یا می گویید: این حسن، نموّ و تحرّک دارد، گیاه و حیوان هم این خصوصیات را دارند. چه چیزی باعث امتیاز و افتراق حسن از سایر موجودات می شود؟ حسن چه چیزی دارد که شخصیت انسانی به آن اطلاق می شود؟ در حالی که «نموّ» و «حرکت» و «حس» عامل انسانیت نیست، از طرفی نمی توانیم بگوییم «انسانیت» چون محسوس نیست، پس وجود ندارد، چراکه وجودات غیبی از آن جهت که وسیع تر از مادّه هستند، محسوس نیستند؛ نه این که چون محسوس نیستند، موجود نباشند.
یکی از موضوعات در تفکر توحیدی این است که باید در ماورای پدیده های کثیرِ محسوس، حقیقتِ واحدِ غیرمحسوس را بیابیم و اصل