سوء استفاده از ایمان به امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف صفحه 74

می شود دربارۀ این تفاوت بیشتر توضیح دهید؟

چه اشکالی دارد که من معتقد باشم انقلاب ایران، همان انقلاب موعود زمینه ساز است، ولی طوری رفتار کنم که گویا جنبشی طبیعی و عادی است و با صرف نظر از زمینه

ساز بودنش برخورد کنم؟ این نه از نظر منطقی مشکلی دارد، نه از نظر سیاسی.

خطر و ضررش وقتی پیش می آید که یک مقام مسئول، بخواهد با هوس و دروغ، این باور را به کار ببرد.

مثلاًجناب آقای... که در ایران برای امام مهدی نقشۀ راه می کشد و وسط بیابان پادگان می سازد. یا ویژگی هایی غیبی به خود نسبت می دهد و می گوید هنگامی که در سازمان ملل متحد صحبت می کرده است، همۀ شنوندگان محو او شده اند، به طوری که حتی پلک نمی زده اند! یا یکی دیگر، که به خود نسبتِ ارتباط با امام را می دهد و می گوید جلویش برای امام جانماز بیندازند تا او پشت سر امام نماز بخواند! همۀ اینها یا وهم و خیال است، یا دروغ. من خود دیدم که در تالار سازمان ملل، مردم می آمدند و می رفتند و صحبت می کردند.

چنین مسئولی، می خواهد چیزی را که ندارد، یعنی بُعدی غیبی را به شخصیت خود بدهد. او حتی اگر بتواند افکار و برنامه های خود را مطرح کند، اما برای کشور و اعتقادات مردم کشورش، خطری محسوب می شود.

عملکرد سیاسی و اجتماعی، باید بر پایۀ مؤلفه های طبیعی و مادّی باشد

خواهش می کنم به یک قاعدۀ بنیادین توجه کنید. این جاست که سخن امیرالمؤمنین علیه السلام را درمی یابیم: «إعمَل لِدُنیاکَ کَأنّکَ تَعیشُ أبَداً وَاعمَل لِآخِرَتِکَ کَأنّکَ تَموتُ غَدَا»، «برای دنیایت، طوری عمل کن که گویی قرار است تا ابد زندگی کنی، ولی برای آخرتت طوری عمل کن که گویی فردا خواهی مُرد.»