- روشن تر از خورشید 1
- اشاره 4
- حجت های الهی 5
- علامت و ودیعه اول 10
- اشاره 10
- اشاره 14
- علامت و ودیعه دوم 14
- جعل سلاح و پرچم 23
- علامت و ودیعه سوم 26
- اشاره 36
- علامت و ودیعه چهارم 36
- نصب در رؤیا 40
- علامت و ودیعه پنجم 44
- 1. علائم و ودایع شخصیتی 46
- اشاره 46
- اشاره 46
- تکلم به تمامی زبان ها و لهجه ها 47
- توان ارتباط با تمامی موجودات 48
- 1. علم 52
- اشاره 52
- 2. علائم و ودایع برون شخصیتی 52
- 2. معجزه 57
- اشاره 57
- معجزه و امام مهدی علیه السلام 59
- اشاره 64
- یمانی در روایات 64
- هدایت گر بودن یمانی 65
- موعود یا محتوم واحتمال بداء 71
- موعود یا محتوم بودن یمانی 71
- اشاره 71
- معیار شناخت یمانی 75
- وظیفه یمانی 78
- عصمت یمانی 79
- حجت بودن یمانی 84
فرزندم حسین و سپس نه تن از فرزندان این فرزندم حسین را نامید...».(1)
علامت و ودیعه چهارم
اشاره
وصیت ظاهره به مردم؛ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله جهت معرفی مصداق جانشین بلافصل خود، بایستی وصی خود را شخصا و به صورت آشکار و بدون ابهام به مردم نشان دهد. لذا سایر اوصیاء نیز به تبعیت از آن حضرت ، موظف به انجام این عمل درباره وصی بعد از خود هستند. چنانچه در روایات به لزوم این نوع وصیت اشاره شده و وصیت آشکار پیامبر را نمونه ای برای سائر اوصیاء ذکر کرده اند:
حَدَّثَنَا إِبْرَاهِیمُ بْنُ هَارُونَ اَلْعَبْسِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِیدٍ قَالَ حَدَّثَنَا جَعْفَرُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا کَثِیرُ بْنُ عَیَّاشٍ عَنْ أَبِی اَلْجَارُودِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ اَلْبَاقِرَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ بِمَ یُعْرَفُ اَلْإِمَامُ قَالَ بِخِصَالٍ أَوَّلُهَا نَصُّ مِنَ اَللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی عَلَیْهِ وَ نَصْبُهُ عَلَماً لِلنَّاسِ حَتَّی یَکُونَ عَلَیْهِمْ حُجَّهً لِأَنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ نَصَبَ عَلِیّاً عَلَیْهِ السَّلاَمُ
1- بِإِسْنَادِهِ عَنْ عَبْدِ اَلرَّزَّاقِ قَالَ: حَدَّثَنَا مُعَمَّرُ بْنُ رَاشِدٍ عَنْ أَبَانِ بْنِ أَبِی عَیَّاشٍ عَنْ سُلَیْمِ بْنِ قَیْسٍ: أَنَّ عَلِیّاً عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: لِطَلْحَهَ فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ عِنْدَ ذِکْرِ تَفَاخُرِ اَلْمُهَاجِرِینَ وَ اَلْأَنْصَارِ بِمَنَاقِبِهِمْ وَ فَضَائِلِهِمْ: یَا طَلْحَهُ أَ لَیْسَ قَدْ شَهِدْتَ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ حِینَ دَعَا بِالْکَتِفِ لِیَکْتُبَ فِیهَا مَا لاَ تَضِلُّ اَلْأُمَّهُ مَعَهُ وَ لاَ تَخْتَلِفُ، فَقَالَ صَاحِبُکَ مَا قَالَ: إِنَّ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ یَهْجُرُ، فَغَضِبَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ تَرَکَهَا؟ فَقَالَ: بَلَی قَدْ شَهِدْتُهُ، فَقَالَ: فَإِنَّکُمْ لَمَّا خَرَجْتُمْ أَخْبَرَنِی رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِالَّذِی أَرَادَ أَنْ یَکْتُبَ فِی اَلْکَتِفِ، وَ أَشْهَدَ عَلَی ذَلِکَ ثَلاَثَهَ رَهْطٍ: سَلْمَانَ وَ أَبَا ذَرٍّ وَ اَلْمِقْدَادَ، وَ سَمَّی مَنْ یَکُونُ مِنَ اَلْأَئِمَّهِ اَلْهُدَی اَلَّذِینَ أَمَرَ اَلْمُؤْمِنِینَ بِطَاعَتِهِمْ إِلَی یَوْمِ اَلْقِیَامَهِ، فَسَمَّانِی أَوَّلَهُمْ ثُمَّ اِبْنِی هَذَا حَسَنٌ ثُمَّ اِبْنِی هَذَا حُسَیْنٌ، ثُمَّ تِسْعَهٌ مِنْ وُلْدِ اِبْنِی هَذَا حُسَیْنٍ کَذَلِکَ یَا أَبَا ذَرٍّ وَ أَنْتَ یَا مِقْدَادُ؟ قَالاَ: نَشْهَدُ بِذَلِکَ عَلَی رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، فَقَالَ طَلْحَهُ: وَ اَللَّهِ لَقَدْ سَمِعْتُ مِنْ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ یَقُولُ لِأَبِی ذَرٍّ: مَا أَقَلَّتِ اَلْغَبْرَاءُ وَ مَا أَظَلَّتِ اَلْخَضْرَاءُ عَلَی ذَاتِ لَهْجَهٍ أَصْدَقَ وَ لاَ أَبَرَّ مِنْ أَبِی ذَرٍّ، وَ أَنَا أَشْهَدُ أَنَّهُمَا لَمْ یَشْهَدَا إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ أَنْتَ أَصْدَقُ وَ أَبَرُّ عِنْدِی مِنْهُمَا. الإنصاف فی النص علی الأئمه الإثنی عشر علیهم السلام , جلد 1 , صفحه 268 الغیبه للنعمانی ص81 و ابن عقده کوفی ، احمد بن محمد ، فضائل امیرالمومنین علیه السلام ، ص156 - بحار الانوار ج36 ص277 و عوالم العلوم و المعارف و الاحوال - الامام علی بن ابی طالب علیه السلام ص 210 و ...