روشن تر از خورشید: قانون شناخت حجت های الهی (نقد جریان احمد الحسن البصری ) صفحه 70

مورد عمل قرار نمی گیرد.

ثانیا در متن هر دو روایت، هدایتگر بودن یمانی را با «افعل التفضیل»(1) آورده است. این به این معناست که هم سفیانی و هم خراسانی و هم یمانی هر سه دارای هدایت هستند، اما یمانی هدایتگر از آن دو می باشد و حال آنکه به یقین، سفیانی هیچ هدایتی در خود نداشته و شخصیت خراسانی هم ثابت شده نیست تا چه رسد به هدایت داشتن او .

نتیجه اینکه دو روایت موجود در خصوص هدایتگر بودن یمانی قابل اعتماد نیست. ضمن اینکه حتی بر اساس اذعان احمد بصری در کتاب «الوصیه المقدسه الکتاب العاصم من الضلال» ، اخبار آحاد صلاحیت اعتقاد بازی نداشته و بایستی برای اطمینان از صدور قطعی روایات، به دنبال اخبار متواتر و قرائن صحت باشیم.(2) این در حالی است که با دو خبر ضعیف درباره هدایتگر بودن یمانی، نه تواترلفظی، بلکه تواتر معنوی نیز به دست نمی آید. ضمن اینکه برخی قرائن موجود نیز به طغیانگر و ظالم بودن یمانی دلالت دارند. به عنوان نمونه:

حدثنا سعید أبو عثمان ، عن أبی جعفر قال:... ثم یسیر إلیهم منصور الیمانی من صنعاء بجنوده و له فوره شدیده یستقتل الناس قتل الجاهلیه، فیلتقی هو و الأخوص، و رایاتهم صفر، و ثیابهم ملونه، فیکون بینهما قتال شدید، ثم یظهر الأخوص السفیانی علیه ...».(3)

امام باقر علیه السلام فرمودند:... سپس منصور یمانی از صنعاء با عزمی شدید و به شیوه جاهلیت با لشکریان خود به کشتار مردم رفته و با اخوص سفیانی روبرو

1- اسم یا وصفی که به برتری داشتن موصوفش برغیردلالت کند را افعل التفضیل می نامند. وزن آن در عربی برای مذکر، أفعل و برای مؤنث ، فعلی است، مانند اکبر و کبری.
2- الوصیه المقدسه الکتاب العاصم من الضلال، أحمد الحسن، ص4
3- إحقاق الحق وإزهاق الباطل، ج29، ص515.