- به جای مقدمه 1
- اوّلین اقدام امام پس از ظهور 4
- اوّلین اقدام امام در انطاکیه 5
- اوّلین برنامه حضرت 6
- اوّلین بیعت کننده با امام 7
- اوّلین پرچم امام 10
- اوّلین دادگاه پس از ظهور 17
- اوّلین دعوی دروغ نیابت 18
- اوّلین دوران غیبت امام 19
- اوّلین دیدار 21
- اوّلین رجعت کننده 22
- اوّلین رهبر و مرجع دینی دوران غیبت کبری 23
- اوّلین رمز برای دوران غیبت 23
- اوّلین سپاه امام 25
- اوّلین سخنرانی و اتمام حجّت امام در کعبه 25
- اوّلین سخن گفتن حضرت 26
- اوّلین سفیر دروغین امام 27
- اوّلین شست و شوی بعد از تولّد حضرت مهدی علیه السلام 28
- اوّلین سند دعای ندبه 28
- اوّلین کتابنامۀ امام مهدی علیه السلام 29
- اوّلین شورش و کشتار قبل از ظهور 29
- اوّلین فریاد یا مهدی 30
- اوّلین کتاب به خط بریل 32
- اوّلین کتاب شیعه 32
- اوّلین کتاب مهدویّت علمای اهل سنت 33
- اوّلین کوه از کوه های تهامه 35
- اوّلین کلام امام مهدی علیه السلام 35
- اوّلین گروه زنان در محضر امام علیه السلام 37
- اوّلین مالک نرجس خاتون بعد از خریداری 39
- اوّلین مدّعی مهدویّت بعد از تولد امام علیه السلام 40
- اوّلین مدّعی مهدویّت قبل از تولد امام علیه السلام 41
- اوّلین مدّعی نیابت 41
- اوّلین مرحله امامت امام 42
- اوّلین مطرح کننده موضوع غیبت 43
- اوّلین نام مهدی موعودعلیه السلام 46
- اوّلین نامه حضرت به شیخ مفید 49
- اوّلین ندا قبل از ظهور 51
- اوّلین نایب خاص امام 51
- اوّلین ندای آسمانی 52
- اوّلین ندای حضرت هنگام ظهور 53
- اوّلین وظیفه نایبان خاص امام 53
- اوّلین هدف حکومت امام 54
- اوّلین های دیگر 56
و امام حسن عسکری علیهما السلام بود که بعدا منحرف شد(1)
گفتنی است ادّعای دروغین نیابت وی در دوران نایب دوم محمّدبن عثمان بوده که محمّدبن عثمان نیز وی را رسوا کرده است.
اوّلین مرحله امامت امام
غیبت صغری، نشانگر اوّلین مرحله از امامت حضرت مهدی علیه السلام است که خداوند متعال مقدّر نمود تا در مدّتی کوتاه از عموم مردم مخفی بماند و امور شیعیان را توسط سفیران انجام دهد.
امّا اینکه غیبت صغری قبل از غیبت کبری قرار گرفت، ممکن است به این جهت باشد که عادت شیعیان در طول عمر امامت بر این بود که هر زمان اراده می کردند خدمت امام زمان علیه السلام می رسیدند و از محضر او استفاده می بردند و با غیبتی طولانی انس نداشتند، لذا برای جا افتادن این موضوع ابتدا غیبت صغری تحقق پیدا کرد که در آن تا اندازه ای ارتباط قطع
1- غیبه طوسی، ص 397.