اوّلین های مهدویت صفحه 49

شد. در مورد مکان درگذشت او چند قول است: مدینه، طائف، ایله (بین مکّه و مدینه) و قولی هم می گوید: درگذشت او در «رضوی» و دفن او در «بقیع» است. فرقه کیسانیه، به امامت او معتقد بودند و او را پس از امیرمؤمنان و امام حسن و امام حسین علیهم السلام چهارمین امام می پنداشتند. اکثریت قاطع کیسانیه معتقدند که او نمرده است، بلکه در کوه رضوی مخفی شده و پس از یک دوران استتار، سرانجام ظهور کرده و جهان را پر از عدل و داد می کند. آن ها معتقدند که «محمّد حنفیه» همان مهدی موعود است و از مکّه ظهور خواهد کرد.(1)

اوّلین نامه حضرت به شیخ مفید

حضرت مهدی علیه السلام اوّلین نامه خود را به شیخ مفید در اواخر ماه صفر سال 410 هجری نگاشته اند.

آن حضرت در بخشی از نامه خود به ایشان چنین می نویسند: «بنابراین تو - که خداوند با یاری اش تو را در برابر دشمنانی که از دین حق خارجند توفیق دهد- به آنچه که