- مقدمه ناشر 1
- چگونگی اطلاع حضرت علیه السلام از وقت ظهور 2
- حکمت معیّن نبودن وقت ظهور 4
- تعیین وقت ظهور 5
- عوامل زمینه سازی حکومت جهانی 7
- ظهور اصغر 7
- ظرفیت کلّی برای ظهور 8
- سنّ حضرت علیه السلام هنگام ظهور 9
- خصوصیات جسمی امام زمان علیه السلام هنگام ظهور 10
- عنایت الهی در جهت پیروزی 11
- 1 - عنصر ناگهانی و غفلت دشمنان 11
- اشاره 11
- 3 - جذب تمام مسلمین 12
- 2 - ایجاد رعب و وحشت 12
- 4 - تأیید از جانب ملائکه 13
- مکان ظهور 14
- اولین عمل هنگام ظهور 14
- اوّلین بیعت کننده 15
- مقصود از اصلاح امر حضرت مهدی علیه السلام در یک شب 17
- غلبه بر جهان با یاران اندک 18
- محدوده اعجاز هنگام ظهور 19
- قیام با شمشیر!! 21
- بررسی کشتارها هنگام ظهور 24
- حجم کشتارها 25
- وقت کشتارها 26
- چرا استفاده از زور!؟ 30
- کشتار مسلمین!! 32
- شیوه و رفتار امام زمان علیه السلام با ظالمان 32
- جنگ با اعراب!! 34
- شدت برخورد با اعراب!! 35
- شروع از منحرفان مذهب 36
- وظایف حضرت عیسی علیه السلام بعد از نزول از آسمان 37
- توضیح 38
- منجی و رهبر در حکومت عدل توحیدی 38
- شریعت عیسی علیه السلام بعد از نزول 38
- ادلّه احتمال اول 39
- دلیل احتمال دوم 40
- ادلّه احتمال سوم 40
- زندگی حضرت عیسی علیه السلام بعد از نزول 41
- اصحاب امام مهدی علیه السلام 42
- اشاره 42
- عدد اصحاب خاص امام زمان علیه السلام 43
- اصحاب دیگر امام زمان علیه السلام 44
- چگونگی ورود اصحاب به مکه 45
- قومیّت اصحاب امام زمان علیه السلام 46
- عرب در میان اصحاب حضرت علیه السلام 47
- وجود زن در میان اصحاب حضرت علیه السلام 48
- زن از خواص یاران حضرت علیه السلام 48
- چگونه از یاران حضرت باشیم 49
- کیفیت بیعت با حضرت علیه السلام 50
- اصولی که بر آن پیمان می بندد 51
- افراد بیعت کننده 51
- شجاعت اصحاب حضرت علیه السلام 52
- 1 - اخلاص 53
- ویژگی های اصحاب حضرت مهدی علیه السلام 53
- توضیح 53
- اصحاب حضرت از همه جا 53
- 2 - یقین و استقامت 53
- 3 - خداشناس واقعی 54
- 5 - برخورداری از تأیید الهی 54
- تسخیر جهان با افرادی اندک 54
- 4 - شیران روز و زاهدان شب 54
- وزیران دولت حضرت مهدی علیه السلام 55
- یارانی از مشرق زمین 56
- کارگزاران دولت حضرت مهدی علیه السلام 57
- عدم تحقق شرایط ظهور 58
- فهرست منشورات مسجد مقدّس جمکران 59
امام علی علیه السلام می فرماید: «همانا قائم با یارانش پیمان می بندد و از آنان بیعت می گیرد که: مسلمانی را دشنام ندهند... حریمی را هتک نکنند، به خانه ای هجوم نبرند، کسی را به ناحق نزنند، طلا و نقره گنج نکنند، همچنین گندم و جو اندوخته نسازند. مال یتیمان را نخورند... لباس خزّ و حریر نپوشند. کمربند زرّین نبندند... در امور معاش به اندک بسنده کنند... لباس درشت بپوشند و صورت بر خاک بگذارند... و در راه خدا به جهادی شایسته دست یازند.
خود (امام) نیز متعهد می شود که از همان راهی که آنان می روند برود، و چون آنان لباس بپوشد، و بر مرکوبی مانند مرکوب آنان سوار شود و چنان باشد که آنان هستند. به اندک بسنده کند، و زمین را با یاری خدای دادگری پر کند پس از آن که از ستم پر شده باشد... و صاحب و دربانی نگمارد».(1)
شجاعت اصحاب حضرت علیه السلام
حاکم نیشابوری به سندش از محمّد بن حنفیه نقل می کند که گفت: ما نزد علی علیه السلام بودیم که شخصی از او درباره حضرت مهدی علیه السلام سؤال کرد؟ حضرت فرمود: «...یخرج فی آخر الزمان، إذا قال الرجل: اللَّه اللَّه قتل، فیجمع اللَّه تعالی له قوماً قزع کقزع السحاب، یؤلّف اللَّه بین قلوبهم لا یستوحشون إلی أحد ولا یفرحون بأحد یدخل فیهم...»؛(2) «او در آخرالزمان خروج خواهد کرد، هنگامی که شخصی اعلان کند: خدا را خدا را! کشته شود. در آن هنگام خداوند برای او گروهی را جمع می کند که همانند ابرهای پراکنده متفرّق اند، قلب های آن ها را هماهنگ می نماید. از کسی احساس وحشت نکرده و به کسی که داخل در جماعت آن ها شود شاد نمی گردد ...».