امام مهدی علیه السلام از ولادت تا ظهور صفحه 259

گرایید.» [1] .

به هر محفل و مجلسی که می رفت به خواری و خفت کشیده می شد و شیعیان جز اندک زمانی با او و فتنه اش آشنا نشدند و همگی از او و اندک پیروان گمراهش، بیزاری می جستند.

از انحرافات او این بود که جزو گروه گمراه «مخمسه» بود. [2] و آنان گروهی از غلوکنندگان و گمراهانی بودند که می گفتند: «سلمان، ابوذر، مقداد، عمار و عمر بن امیه پنج شخصیت برجسته ای هستند که از جانب خدا تدبیر امور و تنظیم شئون آفرینش را به دست گرفته اند و خدا آنان را براین کار گمارده است.» [3] .

به هر حال «ابودلف» نیز به حلول و تناسخ معتقد بود، او کافر، نجس، گمراه و گمراهگر بود. معروف بود که عنصری دیوانه است و این خرافات و سخنان کفرآلود، از دیوانگی و زوال عقل او منشأ می گیرد.

پاورقی

[1] «مفوضه» گروهی بودند که می گفتند: «خدا پیامبر را آفرید و تدبیر امور جهان را به او وا نهاد. برخی نیز می گفتند: «به امیرمؤمنان علیه السلام واگذاشت در روایت است که: «من قال بالتفویض، فقد اخرج الله عن سلطانه.» مجمع البحرین، ماده تفویض.
[2] برخی نیز گفته اند که: «این گروه گمراه، فرقه ای از «غلاه» بودند که به الوهیت اصحاب کساء عقیده داشته و آنان را نور واحدی می شناختند که روح در همه آنها بطور برابر حلول نموده

است و همه نور واحدی هستند که هیچ کدام بر دیگری برتری ندارند.» ملل و نحل شهرستانی، ج 2، ص 13.

[3] جامع الرواه، ج 2، ص 469 به نقل از ابن قولویه.

محمد بن احمد بغدادی

محمد بن احمد بغدادی

او بنام «ابوبکر محمد بن عثمان» بود و به بغدادی شهرت دشت، از شگفتیهای روزگار اینکه: او از نواده های جناب «عثمان بن سعید» نخستین سفیر خاص امام عصر علیه السلام بود.

او به دروغ و بهتان، ادعای سفارت از جانب دوازدهمین امام نور علیه السلام را نمود.