- إهداء 1
- تمهیدِ ترجُمان 3
- 1. إسلامِ ناب: إسلامِ ثَقَلَیْن 3
- 2. مَهدیِّ الأُمَم و جامِعِ الکَلِم (علیه السَّلام) 9
- 3. غَیبت و مَهدویّت در نگرشها و نگارشها 12
- 4. چهلْ حدیث و چهلْ حدیثْ نگاری 22
- پیشگفتار 40
- اشاره 40
- نخستین کسی که درباره حضرتِ مهدی (عج) تألیف کرده است 41
- از خاصّه 41
- از عامّه 42
- اشاره 46
- حضرتِ مَهدی (عج) در باورِ إمامیّه 47
- مَهدی (عج) نزد أهلِ سنّت و جماعت 57
- اشاره 71
- اشاره 72
- پینوشتها 79
- اشاره 84
- پینوشتها 87
- اشاره 88
- پینوشتها 92
- اشاره 93
- پینوشتها 95
- اشاره 96
- پینوشتها 99
- اشاره 101
- پینوشتها 103
- اشاره 104
- پینوشتها 111
- اشاره 113
- پینوشتها 116
- اشاره 117
- پینوشتها 120
- اشاره 121
- پینوشتها 123
- اشاره 124
- پینوشتها 136
- اشاره 141
- پینوشتها 144
- اشاره 146
- پینوشتها 147
- اشاره 148
- پینوشتها 152
- اشاره 154
- پینوشتها 162
- اشاره 164
- پینوشتها 166
- اشاره 167
- پینوشتها 168
- اشاره 169
- پینوشتها 175
- اشاره 178
- پینوشتها 180
- اشاره 181
- پینوشتها 183
- اشاره 184
- پینوشتها 186
- اشاره 187
- پینوشتها 188
- اشاره 189
- پینوشتها 201
- اشاره 205
- پینوشتها 209
- اشاره 211
- پینوشتها 217
- اشاره 219
- پینوشتها 221
- اشاره 222
- پینوشتها 227
- اشاره 230
- پینوشتها 231
- اشاره 232
- پینوشتها 237
- اشاره 240
- پینوشتها 242
- اشاره 243
- پینوشتها 248
- اشاره 251
- پینوشتها 254
- اشاره 256
- پینوشتها 264
- اشاره 268
- پینوشتها 269
- اشاره 270
- پینوشتها 272
- اشاره 273
- پینوشتها 274
- اشاره 275
- پینوشتها 277
- اشاره 278
- پینوشتها 279
- اشاره 280
- پینوشتها 282
- اشاره 283
- پینوشتها 286
پینوشتها
(1) الکافی 1/333 <این حدیثِ عَمّارِ ساباطی را شیخِ صدوق نیز در کمال الدّین (باب 55 / ما رُوِی ف_ی ثوابِ المُنْتَظِر لِلْفَرَجِ) روایت کرده. نصِّ روایتِ کمال الدّین با روایتِ کافی تفاوتهائی دارد و این دگرسانیها احتمالاً با تفاوتِ برخی راویان در سندِ هریک از این دو محدّثِ بزرگ بی پیوند نیست.
از برایِ نقلِ صدوق، نگر: پهلوان، 2/548 _ 550.>.
(2) <عمّار بن موسی ساباطی در روایت ثقه است؛ نگر: رجال النّجاشی، تحقیق: الشُّبَیْریّ الزّنجانی، ص 290>.
(3) <گفته اند که چه بسا مراد از إمامِ پنهان، در اینجا، إمامی است که در حالِ تقیّه است و باسط الید نیست؛ خواه ظاهر باشد و خواه غائب. نگر: مرآه العقول، 4/21>.
(4) <مراد حالتی است که در آن، بخاطِر مصلحت و به أمرِ خداوند، با أئمّه جور مُصالحه ظاهری صورت پذیرفته و در ظاهر با ایشان مُعارضه و ستیزی صورت نمی بندد و از ایشان تقیّه می کنند. نگر: مرآه العقول، 4/21.>.
(5) <علاّمه مجلسی _ قُدِّسَ سِرُّه _ خاطرنشان فرموده است که «ممّن یعبد اللّه» در اینجا یعنی «من عباده من یعبد اللّه»، و این نظیرِ عبارتِ قرآنیِ «وَلکِنَّ البِرَّ مَنِ اتَّقی» (س 2 ی 189) است. نگر: مرآه العقول، 4/21.
می افزایم: همچُنین سنجیدنی است با عبارتِ قرآنیِ «وَ لکِنَّ البِرَّ مَنْ امَنَ بِاللّهِ» (س 2 ی 177).
دانشمندانِ قرآنْ پِژوه درباره این ساخت و نحوه تعبیر، بتفصیل، سخن گفته اند. نگر: رَوضُ