اندوخته خداوند (چهل حدیث درباره عدالت گستر جهان) صفحه 283

حدیثِ چهلم: حضرتِ مَهدی (عج) در نهج البلاغه

اشاره

<أمیرِمؤمنان علی علیه السّلام ، در خطبه ای که در آن از رخدادها و پیشآمدهایِ آینده یاد می کُنَد، می فرماید:>

«یَعْطِفُ الْهَوَی عَلَی الْهُدَی، إِذَا عَطَفُوا الْهُدَی عَلَی الْهَوَی، وَ یَعْطِفُ الرَّأْیَ عَلَی الْقُرآنِ، إِذَا عَطَفُوا الْقُرآنَ عَلَی الرَّأْیِ».

(یعنی:

خواهشِ نَفْسانی را به راهِ هدایت می آوَرَد، در هنگامی که هدایت را پیروِ خواهشِ نَفْس ساخته اند، و رایْ را پیروِ قرآن می سازَد، در هنگامی که قرآن را به راهِ رایِ خود بُرده اند(1)).

و از همان خطبه است:

«حَتَّی تَقُومَ الْحَرْبُ بِکُمْ عَلَی سَاقٍ بَادِیًا نَوَاجِذُها، مَمْلُوءَهً أَخْلاَفُهَا، حُلْوًا