اندوخته خداوند (چهل حدیث درباره عدالت گستر جهان) صفحه 41

که رساله یا کتابی <یا سُخَنی> درباره حضرتِ مَهدی _ عَجَّلَ اللّهُ فَرَجَه _ نداشته باشد. پاره ای از آنها را در فصلِ نخست از این رساله یاد کرده ام و خواننده می تواند بدان رجوع فرماید.

نخستین کسی که درباره حضرتِ مهدی (عج) تألیف کرده است

ناگفته پیداست که مجامعِ حدیثِ ما و مجامعِ حدیثِ عامّه، از أحادیثِ مَهدی (عج) آکنده است، لیک مقصودِ ما در اینجا از نخستین کسی که تألیف کرده است، همانا نخستین کسی است که کتاب یا رساله مستقلّی در این موضوع نگاشته، و بنا بر این نخستین مؤلّف درباره حضرتِ مَهدی (عج) باید از روایتگرانِ أحادیث باشد که چُنین هم هست؛ ولی هم اکنون حیطه اطّلاع و فرصت، این مجال را به من نمی دهد تا نامِ یک تن را <به طورِ خاصّ و معیّن> به قلم بیاوَرَم؛ زینْ رو، به گروهی از پیشینگان که در این موضوع قلم زده اند، إشارت می کنم، وای بسا که نخستین کسی که در این باب تألیف کرده، در میانِ ایشان یا غیرِ ایشان باشد؛ خدا می دانَد!

از خاصّه

جمعی از روایتگرانِ شیعه درباره مَهدی (عج) یا غیبت یا قیامِ او دست به تألیف بُرده اند. از جمله:

1 _ فضل بن شاذان بن خلیلِ نیشابوری (درگذشته به سالِ 260 ه . ق.) که _ چُنان که نجاشی گفته است(1) _ کتاب القائم علیه السّلام دارد.

2 _ علیّ بن مهزیارِ أهوازی که _ بنا بر گفته نجاشی(2) _ از إمام رضا و إمام أبوجعفر <یعنی: إمامِ جواد> _ علیهما السّلام _ روایت می کند و از جانبِ إمام أبوجعفرِ دوم <یعنی: إمامِ جواد> و أبوالحسنِ سوم <یعنی: إمامِ هادی <_ علیهما السّلام _ ،