عقیده نجات بخش صفحه 28

در نهج البلاغه به خصوص روی اصل عدالت اجتماعی و حُسن رابطه حاکم و مسؤولان امور با مردم، تأکیدات بلیغ شده و تعلیمات حضرت علی علیه السلام هدفهای اسلام را در نظام حکومت و اجتماع اعلام می دارد که از جمله مراجعه شود به خطبه214 أما بعد فقد جعل الله سبحانه لی علیکم حقاً بولایه أمرکم و به خطبه 222 والله لان أبیت علی حسک السعدان مسهّداً و به نامه آن حضرت به عثمان بن حنیف و خطبه ها و نامه های دیگر.

این عدالت، هدف اسلام، هدف قرآن، هدف مکتب حضرت محمد صلی الله علیه و آله و حضرت علی علیه السلام و هدف ظهور خاتم الاوصیاء حضرت مهدی علیه السلام است.

عدالت را در فرصتی کوتاه و در یک بعد زمانی و مکانی محدود، رسول خدا صلی الله علیه و آله و امیرالمؤمنین علیه السلام به مردم نشان دادند و چهره مطلق و جامع و کاملش، به وسیله حضرت مهدی علیه السلام آشکار می گردد و از بارزترین و روشن ترین صفات و علائم، مهدی موعود است که در بیش از صد حدیث، آن رهبر دادگستر به این صفت عدالت گستری توصیف و معرفی شده است.

در نظام امامت، حاکم در برابر پرخوری ستمگران و گرسنگی مظلومان و افراط و تفریطی که در امور واقع شود، مسؤول است.

علی علیه السلام این مسؤولیت را در خطبه شقشقیه چنین اعلام می دارد:

أما والذی فلق الحبه، وبرأ النسمه لولا حضور الحاضر وقیام

الحجه بوجود الناصر، وما أخذ الله علی العلماء أن لا یقاروا علی کظه ظالم ولا سغب مظلوم، لالقیت حبلها علی غاربها: سوگند به آن کس که دانه را شکافت و بشر را آفرید، اگر حضور مردمی که حاضر گردیدند نبود و حجت به وجود ناصر، قائم نمی گشت، و عهدی که خدا بر علماء گرفته، نبود که بر پرخوری ستمگر و گرسنگی مظلوم، موافقت نکنند یا قرار و آرام نگیرند، هر آینه ریسمان حکومت را بر گردنش می انداختم.

پاورقی

[1] نهج البلاغه فیض الاسلام، ص1021، نامه53.
[2] سوره کهف، آیه110.
[3] نهج البلاغه فیض الاسلام، کلمات قصار 36.