رجعت یا حیات دوباره صفحه 126

1- 430. ر. فصل دوّم «عصر امیرالمؤمنین و امام باقرعلیه السلام».

2- 431. سوره احزاب / آیه 33 - آل عمران / آیه 61 - سوره شورا / آیه 23.

انکار رجعت، انکار قدرت خداوند

«إنّی من المؤمنین برجعتکم لا أنکر للَّه قدره لا مکذّب منه مشیه … »؛(1)

همانا من از ایمان آورندگان به رجعت شما هستم و قدرت خداوند را انکار و خواست و مشیت او را تکذیب نمی کنم.»

نکته ها:

1 - این جملات بخشی از زیارت امیرالمؤمنین علیه السلام است که زائر با خواندن این جملات خودش را در زمره ی ایمان آورندگان به رجعت آن حضرت معرفی می کند؛ یعنی من تنها نیستم که ایمان به رجعت دارم بلکه تمام موجودات عالم به رجعت شما ایمان دارند من هم جزئی «من المؤمنین» از آن ها هستم.

2 - همان گونه که گفته شد انکار رجعت به انکار قدرت خداوند بر می گردد؛ چه این که به تکذیب مشیت و خواست خداوند منجر می شود. لذا حضرت علی علیه السلام به ابن الکواء که منکر رجعت بود، فرمود: قدرت خداوند را انکار نکن.(2) زیارت کننده هم در محضر امیرالمؤمنین علیه السلام ضمن اقرار و اظهار ایمان به رجعت آنان، در مقام استدلال بر آمده می گوید: من قدرت خداوند را انکار نمی کنم، چه این که خواست و اراده ی او را تکذیب

نمی کنم. شبیه این جملات در زیارت نامه های ائمّه علیهم السلام زیاد تکرار شده است.(3)

رجعت دستور دین

«أشهد أنّی بکم مؤمن وبإیابکم موقن، بشرآئع دینی وخواتیم عملی، وقلبی لقلکبم سلم وأمری لأمرکم متّبع، ونصرتی لکم معدّه حتّی یأذن اللَّه لکم …؛(4)

شهادت می دهم که ایمان به ولایت و یقین به رجعت شما دارم، طبق دستورات دینم و سرانجام عملم، قلبم با قلب شما در صلح و هماهنگی است، کارهایم تابع فرمان شما و نیرو هایم آماده نصرت و یاری شما است تا این که خداوند به شما اجازه رجعت و قیام دهد.»