رجعت یا حیات دوباره صفحه 19

1- 64. الهدایه الکبری ص 421 - تأویل الآیات فی فضائل العتره الطاهره/ ج 1، ص 276 و 278.

رجعت می کند و به دیدار آنان نایل می شود ضمن شکر خداوند با تمام وجود می گفت: از مرگ باکی ندارم که من به استقبال او روم و یا او به استقبال من آید.

این یکی از آثار سازنده و تربیتی اعتقاد به رجعت است که انسان را به آینده امیدوار نموده و از سقوط در گرداب فساد و گناه بازداشته و از ترس این که از ملاقات معصوم علیه السلام محروم شود به تلاش و کوشش بیشتر در راه بندگی و اطاعت خداوند وادار می شود و از این که در مسیر اطاعت و بندگی، مرگ به سراغش بیاید باکی ندارد، بلکه ازآن استقبال می کند.

این روایت دلالت می کند که رجعت از ظاهر آیات قرآن فهمیده می شود؛ یعنی بعضی از آیات چنان به روشنی بر رجعت دلالت می کنند که دلیلی بیش از قرائت لازم ندارد و هر کس معانی الفاظ عربی را بداند از خواندن بعضی آیات، رجعت را استفاده می کند. لذا وقتی سلمان با تعجّب سؤال کرد: «آیا تا عهد تمام خلفای آن حضرت، زنده می ماند؟» حضرت فرمود: «سلمان! این آیه را قرائت کن». سلمان هم بدون توضیح آن حضرت، از قرائت رسول خداصلی الله علیه وآله رجعت را استفاده کرد و توضیح بیشتر نخواست.

امّا بعضی آیات نیاز به تفسیر دارد که بدون تفسیر و بیان رسول اکرم صلی الله علیه وآله و اهل بیت علیهم السلام قابل درک و فهم نیست. و آن، راسخان در علم، تأویل و تفسیر این گونه آیات می دانند، مثل این آیه ذیل:

تعیین زمان رجعت

«قال أبوعبد اللَّه علیه السلام: انتهی رسول اللَّه صلی الله علیه وآله إلی أمیر المؤمنین علیه السلام وهو نائم فی المسجد قد جمع رملاً وضع رأسه علیه فحرّکه برجله، ثمّ قال: قم یا دآبّه اللَّه! فقال رجل من أصحابه: یا رسول اللَّه! أنسمّی بعضنا بعضاً بهذا الإسم؟ فقال: لا واللَّه! ما هو إلّا له خاصّه هو الدآبّه الّتی ذکر اللَّه فی کتابه «وَإِذا وَقَعَ القَوْلُ عَلَیْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دآبَّهً مِنَ الأَرْضِ» (1)، ثم قال: یا علی! إذ کان آخر الزمان أخرجک اللَّه فی أحسن صوره ومعک میسم تسمّ به أعدائک …؛(2)