رجعت یا حیات دوباره صفحه 53

1- 164. فجر الاسلام ص 269 - روح المعانی/جزء 20، ص 24 - اصول مذهب الشیعه / ج 2، ص 927.

2- 165. اصول مذهب الشیعه / ج 2، ص 927.

3- 166. تهذیب التهذیب / ج 7، ص 382 و 381 و …

4- 167. تهذیب التهذیب / ج 7، ص 382 و 381 و …

5- 168. همان / ج 2، ص 46 و 43 - میزان الاعتدال / ج 2، ص 93.

6- 169. مع الصادقین ص 221.

7- 170. اصول مذهب الشیعه / ج 2، ص 916 به نقل از الانتصار ص 97.

8- 171. ر. فصل دوم «عصر امام جوادعلیه السلام».

می گویند: او ضعیف است، کذّاب است، غیر ثقه است، هیچی نیست و … علت همه ی این اوصاف و بی اعتباری احادیث آنان را ایمان و اعتقادشان به «رجعت» ذکر می کنند. بدون این که درباره ی مفهوم رجعت چیزی بگویند و توضیحی بدهند. گویا مفهوم رجعت مثل شرک به خدا، بت پرستی (العیاذ باللَّه) انکار ضروریات دین و … برای مسلمانان از بدیهی ترین مفاهیم است که هیچ شرح و توضیحی نیاز ندارد! و اگر احیاناً توضیحی داده باشند هم به صورت غیر واقعی و تحریف شده که هیچ ربطی به رجعت مورد اعتقاد شیعه ی امامیه ندارد.

ما ابتدا به چند نمونه از اظهار نظرهای علمای رجالی اهل سنت درباره ی دوستان و اصحاب ائمّه علیهم السلام اشاره می کنیم، سپس به تعریف آنان از رجعت خواهیم پرداخت.

مؤمن به رجعت، کذّاب است!

ابو الحجاح می گوید:

«أمّا جابر الجعفی فکان ضعیفاً وکان واللَّه کذباً! یؤمن بالرجعه؛(1)

امّا جابر جعفی، حدیثش ضعیف است. قسم به خدا! او بسیار دروغ گو است، چون ایمان به رجعت دارد!»

ابن حجر می گوید:

«عثمان بن عمیره ردیّ المذهب غالٍ فی التشیع، یؤمن بالرجعه؛(2)

عثمان بن عمیره، مذهب پست و بی ارزشی دارد، غلو کننده ی در شیعه گری است، ایمان به رجعت دارد!»

عقیلی می گوید:

«اصبغ بن نباته لیس بشی ء، کان یقول بالرجعه؛(3)(4)

اصبغ بن نباته هیچ ارزشی ندارد، ایمان به رجعت داشته است!»