رجعت یا حیات دوباره صفحه 9

1- 11. التحقیق / ج 4 و 3، ص 56 و …

2- 12. لسان العرب / ج 8، ص 114.

3- 13. المصباح المنیر / ج 1، ص 261.

4- 14. المفردات ص 188.

5- 15. همان ص 30 ماده «اوب».

عین همین معانی را صاحب المعجم،(1) اقرب الموارد،(2) القاموس،(3) صحاح اللغه(4) و … هم ذکر نموده اند.

مرحوم طریحی می گوید: «الرجعه بفتح الراء» به معنای یک بار برگشتن پس از مرگ، در عصر ظهور حضرت مهدی علیه السلام است. فلانی ایمان به رجعت دارد؛ یعنی ایمان به برگشتن به دنیا پس از مرگ دارد.(5)

ملاحظه: این ها نمونه هایی از نظرات صاحبان لغت نامه ها است که همه، اصل ماده ی رجوع را به معنای برگشتن به مبدأ و جایگاه اوّل می دانند؛ یعنی به هر چیزی که، از حالت و یا مکان خاصّی به حالت و مکان اوّل خود برگردد، رجوع گفته می شود، فرق نمی کند که با اختیار برگردد، یا بدون اختیار.

امّا «رجعه» که با تای وحدت استعمال شود به معنای یک برگشتن خاص است «برگشتن به دنیا پس از مرگ».

حدّاقل اگر در آغاز، این کلمه به این معنا وضع نشده باشد، در اثر کثرت استعمال به این معنا، حقیقت ثانوی پیدا کرده است.

کلمه ی «رَجَعَ» در قرآن به همان معنای عام لغوی خودش، هم متعدّی (برگرداندن) و هم لازم (برگشتن) استعمال شده است(6) و مقصد رجعت کنندگان، خداوند،(7) حقّ،(8) مردم،(9) مکان،(10) تدبّر،(11) دنیا(12) و … ذکر شده است.

2 - رجعت در اصطلاح

رجعت در اصطلاح، عبارت است از این که خداوند، همزمان با ظهور حضرت مهدی علیه السلام