بیداری امت در اثبات رجعت صفحه 69

فرزندانی به وجود آمد و در دنیا باقی ماندند تا این که به اجل های خود مردند.(1)

حضرت مسیح مردگان را زنده می کرد

و خدای تعالی به عیسی بن مریم علیه السلام فرمود: وقتی که تو مرده را به اذن من زنده می کنی(2)، پس تمام مردگانی را که عیسی علیه السلام زنده نمود به اذن خدا بود که به دنیا برگشتند و در دنیا باقی ماندند و بعد از آن به اجل های خود مردند.(3)

و اصحاب کهف هم سیصد و نه سال در غار خودشان ماندند، پس از آن خدا ایشان [را] برانگیخته و به دنیا برگشتند تا این که بین خودشان از خود پرسش کنند، و قصه آنها معروف است. پس اگر کسی بگوید که خدای تعالی فرماید: «وَتَحْسَبُهُمْ أَیْقاظاً وَهُمْ رُقُودٌ»؛(4) جواب گفته می شود که آنها مرده بودند خدای عزّ و جل می فرماید: «یا وَیْلَنا مَنْ بَعَثَنا مِنْ مَرْقَدِنا هذا ما وَعَد الرَّحْمنُ وَصَدَقَ المُرْسَلُونَ»؛(5) یعنی «ای وای بر ما چه کسی ما را از خوابگاه ما برانگیخت این است آنچه خدای رحمن وعده داده و راست گفتند فرستادگان خدا». و اگر آنها چنین گفتند در صورتی است که آنها مرده بودند. و مانند این بسیار است.(6)

پس درست و صحیح است که رجعت در ملل پیشین روی داده

1- 152. الاعتقادات صدوق، ص 61.
2- 153. اشاره دارد به آیه 110 سوره مائده؛ وَ اِذْ تَخْرُج المُوتی بِاِذْنی
3- 154. الکافی، ج 8، ص 337 - 532؛ تفسیر العیاشی، ج 1، ص 174، ح 51.
4- 155. سوره کهف، آیه 18.
5- 156. سوره یس، 52.
6- 157. الاعتقادات صدوق، ص 62.