- مقدمه 1
- اَلاِْهْداءِ 1
- شماره 1 4
- شماره 2 5
- شماره 3 6
- شماره 4 7
- شماره 5 8
- شماره 6 9
- شماره 7 10
- شماره 8 11
- شماره 9 12
- شماره 10 13
- شماره 11 14
- شماره 12 15
- شماره 13 16
- شماره 14 17
- شماره 15 18
- شماره 16 19
- شماره 17 20
- شماره 18 21
- شماره 19 22
- شماره 20 23
- شماره 21 24
- شماره 22 25
- شماره 23 26
- شماره 24 27
- شماره 25 28
- شماره 26 29
- شماره 27 30
- شماره 28 31
- شماره 29 32
- شماره 30 33
- شماره 31 34
- شماره 32 35
- شماره 33 36
- شماره 34 37
- شماره 35 38
- شماره 36 39
- شماره 37 40
- شماره 38 41
- شماره 39 42
- شماره 40 43
- شماره 41 44
- شماره 42 45
- شماره 43 46
- شماره 44 47
- شماره 45 48
- شماره 46 49
- شماره 47 50
- شماره 48 51
- شماره 49 52
- شماره 50 53
- شماره 51 54
- شماره 52 55
- شماره 53 56
- شماره 54 57
- شماره 55 58
- شماره 56 59
- شماره 57 60
- شماره 58 61
- شماره 59 62
- شماره 60 63
- شماره 61 64
- شماره 62 65
- شماره 63 66
- شماره 64 67
- شماره 65 68
- شماره 66 69
- شماره 67 70
- شماره 68 71
- شماره 69 72
- شماره 70 73
- شماره 71 74
- شماره 72 75
- شماره 73 76
- شماره 74 77
- شماره 75 78
- شماره 76 79
- شماره 77 80
- شماره 78 81
- شماره 79 82
- شماره 80 83
- شماره 81 84
- شماره 82 85
- شماره 83 86
- شماره 84 87
- شماره 85 88
- شماره 86 89
- شماره 87 90
- شماره 88 91
- شماره 89 92
- شماره 90 93
- شماره 91 94
- شماره 92 95
- شماره 93 96
- شماره 94 97
- شماره 95 98
- شماره 96 99
- شماره 97 100
- شماره 98 101
- شماره 99 102
- شماره 100 103
- شماره 101 104
- شماره 102 105
- شماره 103 106
- شماره 104 107
- شماره 105 108
- شماره 106 109
- شماره 107 110
- شماره 108 111
- شماره 109 112
- شماره 110 113
- شماره 111 114
- شماره 112 115
- شماره 113 116
- شماره 114 117
اَلاِْهْداءِ
اِلی سَیِّدِنا وَ نَبِیِّنا مُحَمَّدٍ
رَسُولِ اللّهِ وَ خاتَمِ النَّبِیّینَ وَ اِلی مَوْلانا
وَ مَوْلَی الْمُوَحِّدینَ عَلِیٍّ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ وَ اِلی بِضْعَهِ
الْمُصْطَفی وَ بَهْجَهِ قَلْبِهِ سَیِّدَهِ نِساءِ الْعالَمینَ وَ اِلی سَیِّدَیْ
شَبابِ اَهْلِ الْجَنَّهِ، السِبْطَیْنِ، الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ اِلَی الاَْئِمَّهِ التِّسْعَهِ
الْمَعْصُومینَ الْمُکَرَّمینَ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ سِیَّما بَقِیَّهِ اللّهِ فِی الاَْرَضینَ وَ وارِثِ عُلُومِ
الاَْنْبِیاءِ وَ الْمُرْسَلینَ، الْمُعَدِّ لِقَطْعِ دابِرِالظَّلَمَهِ وَ الْمُدَّخِرِ لاِِحْیاءِ الْفَرائِضِ وَ مَعالِمِ الدّینِ ،
الْحُجَّهِ بْنِ الْحَسَنِ صاحِبِ الْعَصْرِ وَ الزَّمانِ عَجَّلَ اللّهُ تَعالی فَرَجَهُ الشَّریفَ فَیا مُعِزَّ
الاَْوْلِیاءَوَیامُذِلَ الاَْعْداءِاَیُّهَاالسَّبَبُ الْمُتَّصِلُ بَیْنَ الاَْرْضِ وَالسَّماءِقَدْمَسَّنا
-4
وَ اَهْلَنَا الضُّرَّ فی غَیْبَتِکَ وَ فِراقِکَ وَ جِئْنا بِبِضاعَهٍ
مُزْجاهٍ مِنْ وِلائِکَ وَ مَحَبَّتِکَ فَاَوْفِ لَنَا الْکَیْلَ مِنْ مَنِّکَ وَ
فَضْلِکَ وَ تَصَدَّقْ عَلَیْنا بِنَظْرَهِ رَحْمَهٍ مِنْکَ
اِنّا نَریکَ مِنَ الْمُحْسِنینَ
مقدمه
رسول خدا صلی الله علیه و آله در خطبه ای جامع، حقیقت دنیا و جایگاه قرآن و شأن و مقامش را بیان می کند:
ای مردم شما در خانه صلح و آرامش بسر می برید در حالی که بر پشت مرکب سفر قرار گرفته اید و حرکت دادن شما با سرعت انجام می پذیرد و بی شک شب و روز و خورشید و ماه را دیده ایدکه هر تازه ای را کهنه و هردوری را نزدیک و هرموعودی را محقق می گردانند؛ پس وسایل سفر با جهتِ دوری مسیر گذر مهیّا سازید.
پس مقداد بن أسود برخاست و گفت : ای رسول خدا صلی الله علیه و آله خانه صلح و آرامش (دارهدنه) چیست؟
فرمودند: خانه کسب توشه برای رسیدن به مقصد و منقطع شدن از دنیاست. پس هرگاه فتنه ها همچون پاره های شبِ ظلمت افزا شما را فراگرفت و به شبهه انداخت پس بر شما باد مصاحبت با قرآن، چراکه آن شفاعتگری مورد پذیرش و شکایت کننده ای مورد تصدیق می باشد ؛ و هرکه او را در پیش رویش قرار دهد، او را به سوی بهشت خواهد کشانید و هرکه او را در پشت خود قرار دهد او را به سوی آتش به پیش خواهد راند . و
(122) «یک»