- مقدمه ناشر 1
- مبنای مؤلّفان حدیثی مصادر مهدویت 10
- نسبت ضعف به احادیث ولادت 13
- احادیث صحیح السند در مورد ولادت 16
- خبر از ولادت امام مهدی علیه السلام 19
- خبر رسول خداصلی الله علیه وآله از ولادت 23
- خبر حضرت علی علیه السلام از ولادت 24
- خبر امام حسین علیه السلام از ولادت 25
- خبر امام حسن علیه السلام از ولادت 25
- خبر امام سجادعلیه السلام از ولادت 26
- خبر امام باقرعلیه السلام از ولادت 27
- خبر امام صادق علیه السلام از ولادت 27
- خبر امام کاظم علیه السلام از ولادت 29
- خبر امام جوادعلیه السلام از ولادت 31
- خبر امام هادی علیه السلام از ولادت 32
- خبر امام عسکری علیه السلام از ولادت 33
- تشخیص هویت حضرت مهدی علیه السلام 34
- وضعیت سیاسی عصر امام عسکری علیه السلام 35
- خوف از قتل 37
- وضع سیاسی بعد از شهادت امام عسکری علیه السلام 38
- اولین مالک نرجس خاتون 39
- بررسی یک روایت 39
- عصر حیرت 43
- کوشش برای رفع حیرت 44
- علت اختلاف در امر ولادت 47
- نصّ بر امام زمان علیه السلام 49
- اتفاق امامیه بر ولادت 51
- حکم منکر ولادت 52
- ملاقات با امام زمان 53
- اعتراف علمای انساب به ولادت 56
- عدم اعتنا به انکار جعفر 57
- کارهای ناشایست جعفر 58
- ادّعای دروغین 58
- تشبیه جعفر به برادران یوسف 59
- انتقال امامت به دو برادر 60
- ولادت مهدی موعود «علیه السلام» از دیدگاه اهل سنت 64
- اعتراف اهل سنت به ولادت 65
- اعتراف اهل سنت به ولادت 65
- 1 - علاّمه شمس الدین قاضی ابن خلکان شافعی(متوفای 681ه) 65
- 3 - ابن اثیر جزری 66
- 2 - علاّمه صلاح الدین خلیل بن أیبک صفدی 66
- 4 - علامه میر خواند 67
- 5 - علی بن حسین مسعودی (متوفای 346ه) 67
- 7 - علاّمه محمّد فرید وجدی 68
- 8 - سبط بن جوزی 68
- 11 - میرزا محمّد بن رستم بدخشی شافعی 69
- 10 - شمس الدین محمّد بن طولون حنفی (متوفای 953ه) 69
- 9 - محمّد بن طلحه شافعی 69
- 13 - محیی الدین بن عربی 70
- 14 - مؤمن بن حسن شبلنجی شافعی (متوفای 1298ه) 70
- 12 - احمد بن حجر هیتمی شافعی 70
- 16 - شیخ محمّد بن علی صبان شافعی 71
- 15 - ابوالولید محمّد بن شحنه حنفی 71
- 18 - شیخ زین الدین عمر بن وردی (متوفای 749ه) 72
- 19 - ابوالعباس احمد بن علی قلقشندی شافعی 72
- 22 - ابن خلدون مغربی (متوفای 808ه) 73
- 23 - ابوالفتح محمّد بن عبدالکریم شهرستانی (متوفای 548 ه) 73
- 21 - محمّد امین بغدادی معروف به سویدی 73
- 24 - نور الدین ابن صباغ مالکی 74
- 25 – محمّد بن محمود بخاری معروف به خواجه پارسا حنفی 74
- 28 - جمال الدین محمّد بن یوسف زرندی حنفی(متوفای 32750ه) 75
- 27 - فضل بن روز بهان 75
- 30 - حافظ محمّد بن یوسف گنجی شافعی (متوفای 658ه) 76
- 31 - احمد امین مصری 76
- 29 - قاضی بهلول بهجت افندی 76
- 33 - شمس الدین ذهبی شافعی (متوفای 748ه) 77
- 32 - شیخ حسین بن محمّد دیار بکری مالکی (متوفای 966ه) 77
- 34 - فخر رازی شافعی 78
- 35 - علامه نسّابه سید محمّد بن حسین حسینی سمرقندی مدنی (متوفای 996ه) 79
- 36 - شریف انس کُتُبی حسنی 79
- 37 - شیخ عبداللَّه بن محمّد شبراوی مصری شافعی (متوفای 1172 ه) 80
- 38 - ابن عماد دمشقی حنبلی (متوفای 1089ه) 81
- 39 - جمال الدین احمد بن علی حسینی معروف به ابن عنیه (متوفای 828ه) 81
- 40 - محمّد بن عبدالرسول برزنجی شافعی (متوفای 1103ه) 82
- کسانی که مهدی را همان موعود جهانی می دانند 82
- 41 – ابو البرکات نعمان بن محمود آلوسی حنفی (متوفای 1317 ه) 82
- کسانی که مهدی را همان موعود جهانی می دانند 82
- 3 - شیخ سلیمان قندوزی حنفی (متوفای 1294ه) 83
- 2 - عارف عبدالوهاب شعرانی حنفی 83
- 1 - حافظ محمّد بن یوسف گنجی شافعی (متوفای 658ه) 83
- 6 - شیخ فرید الدین عطار نیشابوری 84
- 4 - شیخ نور الدین عبدالرحمن جامی حنفی (متوفای 898ه) 84
- 5 - شیخ الاسلام صدر الدین حموینی 84
- 9 - احمد بن یوسف ابوالعباس قرمانی حنفی (متوفای 1019 ه) 85
- 8 - ابوالمعالی صدر الدین قونوی 85
- 7 - جلال الدین بلخی رومی معروف به مولوی (متوفای 672ه) 85
1- 134. سبائک الذهب، ص 78.
2- 135. الدرر البهیّه فی الانساب الحیدریه و الاویسیّه، ص 73.
3- 136. تحفه المطالب بمعرفه من ینتسب الی عبداللَّه و ابی طالب، ص 54 و 55، چاپ ریاض.
4- 137. همان، ص 55.
5- 138. بحر الانساب، ص 39، چاپ ریاض.
6- 139. الاصول فی ذریّه البضعه البتول، ص 97 - 100.
4 - نهایت چیزی را که از روی احتیاط می توان گفت اینکه: از آنجا که او کشش و قابلیّت و تحمّل خبر ولادت حضرت مهدی علیه السلام را نداشته، امام عسکری علیه السلام فرزندش را به او نشان نداده است. و لذا از آن بی اطلاع بوده است.
ادّعای دروغین
در توقیعی که از ناحیه مقدسه صادر شد حضرت اشاره به جعفر کرده، می فرمایند: « … وقد ادّعی هذا المبطل المفتری علی اللَّه الکذب بما ادعاه، فلا أدری بأیّه حاله هیی له رجاء أن یتم دعواه، أبفقه فی دین اللَّه؟ فواللَّه ما یعرف حلالا من حرام ولا یفرق بین خطاء وصواب … »؛(1) « … به طور حتم این شخص مبطل و تهمت زننده به خدا است و در آنچه می گوید ادّعای دروغ و کذب نموده است، نمی دانم که به کدامین حالت امید دارد که ادّعای خود را تمام نماید؟ آیا به فهم در دین خدا؟ به خدا سوگند که او حلال را از حرام نمی شناسد و اشتباه و صحیح را تشخیص نمی دهد … ».
از این توقیع استفاده می شود اول کسی که به جعفر لقب دروغگو داد خود حضرت بوده است و بعد از آن این عنوان بر او شهرت یافت. برخی نیز وجه توصیف او را به دروغگو به جهت تمییز بین او و امام جعفر صادق علیه السلام می دانند.
کارهای ناشایست جعفر
جعفر فرزند امام هادی علیه السلام پس از رحلت برادرش امام عسکری علیه السلام به یک