داستانهای آموزنده از حضرت یوسف علیه السلام صفحه 70

78 : چهار پاسخ از یک اشکال

چرا با اینکه حضرت یوسف علیه السلام پیامبر بود به پادشاه مصر که کافر بود فرمود : مرا به سرپرستی خزانه های خوراکی کشور مصر برگمار و بعدا فرمود : من نگهبان و عالم هستم ، آیا این خود یک نوع ریاست طلبی و خودستائی نبود ؟ !

پاسخ این اشکال را می توان از چند طریق گفت :

1- اینکه : پیامبران علیه السلام که یوسف نیز یکی از ایشان است در بعضی موارد یک وظیفه خاص و آسمانی داشتند که موظف بعضی موارد بودند طبق آن عمل کنند و این وظیفه یوسف علیه السلام نیز وظیفه ای بود که می بایستی به آن عمل نماید ، چون حضرت یوسف پیامبر بود و پیامبران معصوم بودند ، لذا بیم این نمی رفت که حضرت یوسف فریب جاه طلبی را بخورد .

2- اینکه برداشت حضرت یوسف علیه السلام از خوابی که پادشاه دیده بود که مدت

هفت سال قحطی خواهد آمد ، و اگر برای نجات مردم پیش بینی نمی شد مردم می مردند ، و این مشکل جز بدست توانای یوسف که از هر نظر برای این کار زیبنده بود حل نمی شد ، پس بنابراین : یوسف علیه السلام بر خود واجب می دانست که مقدمات نجات مردم را فراهم آورد ، تا نابود نشوند - اضافه بر این که در صورت امکان واجب است که جانشین کافر گردد .

3- اینکه قرائنی در کار بود که پادشاه مصر به یوسف نیاز و احتیاج داشت و او می خواست که زمام امور مملکتی به دست مبارک یوسف سپرده شود از جمله در آیه 54 خواندیم که پادشاه گفت : یوسف را برای من بیاورید تا او را برگزینم ، و بعدا به یوسف گفت : تو نزد ما فرمانروا می باشی و نیز مضمون آیه 56 را خواندیم که خدا می فرماید : ما خواستیم که یک چنین قدرتی به یوسف عطا کنیم .

4- اینکه این سخن اختصاص به حضرت یوسف نداشت ، بلکه حضرت سلیمان علیه السلام هم نظیر یک چنین سخنی فرمود و از خدا خواهان یک نوع قدرت و سلطنتی شد که بعد از آن بزرگوار برای دیگری سزاوار و شایسته نباشد ، گواه بر این موضوع قسمتی از آیه 34 سوره ص است که از قول آن حضرت می فرماید هب لی ملکا لاینبغی لاحد من بعدی .

یعنی پروردگارا ! یک مقام پادشاهی به من عطا کن که بعد از من برای احدی سزاوار نباشد ، و شکی نیست که آن بزرگوار پس از نائل شدن

به آن مقام ، حق آن را آنطور که باید و شاید اداء نمود . (88)