‏‌اصحاب کهف و لقمان حکیم و حوادث تاریخی بعد از مسیح (ع)‏ (تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 64

مـوحـديـن گفتنــد: - امـر ايشـان ظـاهـر شـد و آيت آنـان روشـن گـرديـد، و مـا بـه هميـن آيت اكتفـاء كرده و ايمـان مي‌آوريم و بر بالاي غار آنان مسجدي مي‌سازيم كه هم

مرگ اصحاب كهف و بناي مسجد يادبود آن‌ها (119)

خداي سبحان در آن عبادت شود و هم تا آن مسجد هست نام اصحاب كهف هم زنده بماند، تا بـداننـد وعـده خـدا حــق اســت، يعنـي مسئلـه قيـامت و معـاد حق است!»

ارتباط موضوع خواب اصحاب كهف با موضوع قيامت

ارتباط خواب رفتن و بيدار شدن اصحاب كهف با مسئله قيامت از اين جهت است كه اصحاب كهف در عالم خواب جانشان از بدنشان كنده شد، و در اين مدت طولاني مشاعرشان به كلي تعطيل گرديد، و حواسشان از كار افتاد، و آثار زندگي و قواي بدني همه از كار ايستادند، يعني بدن‌ها ديگر نشو ونما پيدا نكرد و موي سر و رويشان و ناخن‌هايشان ديگر بلند نشد، و شكل و قيافه‌شان عوض نگرديد، و اگر جوان بودند پير

(120) اصحاب كهف و لقمان حكيم

نشدند، و اگر سالم بودند مريض نشدند، و ظاهر بدن‌ها و لباس‌هايشان پوسيده نشد، و آن وقت پس از روزگاري بس دراز به يك‌باره به حال اوليه كه داخل غار شده بودند، برگشتند، و اين خود به عينه نظير قيامت است، و هر دو در اين‌كه خارق‌العاده‌اند شريكند، و كسي كه آن را قبول داشته باشد، نمي‌تواند اين را قبول نكند، و هيچ دليلي بر نفي آن جز استبعاد ندارد!

اين اتفاق در زماني رخ داده كه دو طايفه از انسان‌ها با هم اختلاف داشته‌اند، يكي موحد بوده و اعتقاد داشته كه روح بعد از مفارقت از بدن دوباره در روز قيامت به بدن‌ها باز مي‌گردد. ولي طايفه ديگر مشرك بودند و مي‌گفتند كه روح اصلاً مغاير بدن است و در هنگام مرگ از بدن جدا مي‌شود ولكن به بدن ديگري مي‌پيوندد. اين عقيده عموم وثني‌هاست كه آدمي با مرگ دست‌خوش بطلان و نابودي نمي‌گردد بلكه به بدن ديگري

ارتباط موضوع خواب اصحاب كهف با موضوع قيامت (121)

ملحق مي‌شود، و اين همان عقيده «تناسخ» است.