‏‌اصحاب کهف و لقمان حکیم و حوادث تاریخی بعد از مسیح (ع)‏ (تفسیر موضوعی المیزان) صفحه 84

ذونواس براي از بين بردن مسيحيان گودالي پر از هيزم درست كرد و آتشي عظيم برافروخت و بعضي را زنده در آتش انداخت و بعضي را با شمشير كشت و مثله كرد تا جائي كه عدد كشته شدگان و سوختگان به بيست هزار نفر رسيد.

(158) اصحاب كهف و لقمان حكيم

يك نفر از آنان به نام «دوش ذوثعلبان» بر اسب تيز تكي سوار شد و گريخت و هر چه دنبالش رفتند نتوانستند او را بيابند. چون او راه «رمل» را پيش گرفت كه افراد نا آشنا در آن‌جا گم مي‌شونــد. ذونواس با لشكــر خود برگشــت، و هم‌چنان به كشتار آن مــردم بپرداخـت.

بعيد نيست از روايات وارده درباره اصحاب اخدود استفاده شود كه داستان اصحاب اخدود يك داستان نبوده است. بلكه وقايع متعددي بوده كه يكي در حبشه و ديگري در يمن و يكي هم در عجم اتفاق افتاده است، و آيه شريفه مي‌خواهد به همه داستان‌ها اشاره كند.

در ايــن ميان روايات ديگري نيز هست كه از محل وقوع اين داستان ساكت است. (1)

1- الميزان، ج40، ص 151.

تاريخچه اصحاب اخدود (159)

فصل چهارم :اصحاب فيل

حمله اصحاب فيل براي تخريب كعبه

«اَلَـــمْ تَــــرَ كَيْـــفَ فَعَــــلَ رَبُّـــكَ بِـاَصْـــحابِ الْفيــلِ....» (1 تا 5 / فيل)