دین مسیح و زندگانی زکریا، یحیی، مریم و عیسی (ع)از دیدگاه قرآن و حدیث صفحه 59

در عصر تولد مريم، وقتي پدر و مادري فرزند خود را "آزاد" مي‌كرد، بدين معني نبــود كه او را از قيــد بنـدگـي آزاد مي‌كــردنـد بلكـه منظور آزاد نمودن از "قيد سـرپـرستـي و ولايـت خـود پــدر و مــادر" بــود كه نسبـت به اولاد خــود داشتنــد.

پس او را به واسطه "تحرير و آزاد سازي" از تحت ولايت خود خارج مي‌كردند. اين آزادگي اگر براي خدا بود به معني ايــن بــود كــه او را تحــت ولايت خــداونــدي وارد مي‌كــردنــد، يعنــي او را مخصــوص بنــدگي و پـرستش خـدا و خـدمت نمودن كنيسـه‌ها و پرستش‌گاه‌هامي‌كردند.

گويند آنان وقتي فرزند خود را در راه خداي تعالي آزاد مي‌كردند، ديگر او را در

(106) دين مسيح و زندگاني زكريا، يحيي، مريم و عيسي

منافع خودشان وادار به كار نمي‌كردند، و از فرزندان خود استفـاده شخصي نمي‌بردند، بلكه آن‌ها به خدمت و تميز كردن "كنيسـه" و امثـال آن مشغـول مـي‌شـدنـد. اين كار ادامه داشت تا آن كه آن‌ها به مرحله بلوغ مي‌رسيدند و اختيار با بچه بود كه اگر مـي‌خـواست بـه كـار خـودش ادامه مـي‌داد وگـرنه از آن دست برداشته و بـه كاري كه دل‌خواه خودش بود، مشغول مي‌شد.

چگونه انتظار تولد پسر تبديل به دختر شد؟

از عبارتي كه مادر مريم گفت: - پروردگارا نذر كردم كه فرزندي كه در رحم دارم در راه تـو آزاد گـردانـم - ايـن نكتـه نيـز بـرمـي‌آيـد كـه او بـه طور قطع عقيده داشت كه بچـه‌اي كـه در شكـم دارد "پسـر" است!

چگونه انتظار تولد پسر تبديل به دختر شد؟ (107)

آيه شريفه سخن زوجه عمران را بدون قيد و شرط و تعليق ذكر فرموده است. از اين كه خداي متعال سخني را كه "زوجه عمران" از روي قطع به پيشگاه خداوندي عرضه داشتــه، حكـايـت فـرمـوده است، روشـن مي‌شـود، كـه اعتقـاد او از روي قـرائنـي حدسي كه به ذهن مادران - به وسيله تجــربه و امثــال آن - مي‌رسـد، نبـوده است، زيـرا از آن حدسيات جز "گمان" حاصل نخواهد شد، و پرواضح است كه كلام الهي از اشتمال بر اين گونه حدسيات دور مي‌باشد.

اعتقادي كه زوجـه عمـران راجـع بـه "پسـر بـودن" جنيـن خـود داشتـه از جهتـي منتهـي بـه "وحـي" بـوده اسـت، و لـذا پـس از وضـع حمـل و روشـن شـدن مطلب باز مأيوس از "پسر"نشده و با كمال صراحت و قطعيت مي‌گويد: