سیمای (چهره) ملکوتی یوسف علیه السلام صفحه 111

ص:130

1- 1) - اشاره است به سوره طه (20) : 71؛ «[ فرعون ] گفت: آیا پیش از آنکه به شما اذن دهم، به او ایمان آوردید؟ یقیناً او بزرگ شماست که به شما جادو آموخته است، پس بی تردید دست ها و پاهایتان را یکی از راست و یکی از چپ قطع خواهم کرد، و شما را بر تنه های درخت خرما خواهم آویخت تا کاملاً بدانید که کدام یک از ما [ من یا خدای موسی ] عذابش سخت تر و پایدارتر است؟ !»
2- 2) - انسان (76) : 6؛ «آن جام از چشمه ای است که همواره بندگان خدا از آن می نوشند و آن را به دلخواهشان هرگونه که بخواهند جاری می نمایند.»
3- 3) - واقعه (56) : 52؛ «قطعاً از درختی که از زقّوم است [ و دارای مایعی جوشان و بسیار بدمزه و بدبوست ] خواهید خورد.»

چیست؟ حضرت صلی الله علیه و آله می فرماید: اگر قطره ای از آن را در دریا بریزند، همه موجودات زنده زمین را نابود می کند. (1)مثلاً زنبور، ما همه انواع زنبورها را می گوییم، اسم دیگری هم ندارند. همه آنها نیز با گیاه، گل، گلستان، مرغزار و جنگل ها سر و کار دارند، فقط یک نوع از آنها با دیگران تفاوت دارد که شهد گیاهان را می خورد و در کارگاه وجود خود به بهترین ماده غذایی جهان به نام عسل تبدیل می کند.

زنبورهای دیگر نیز همین گیاهانی که این گروه می خورند، آنها نیز می خورند، ولی فقط سمّ تولید می کنند که گاهی مردم و یا حیوانات دیگر را نیش می زنند و حتی می کشند، در حالی که از همه گیاهانی که زنبور عسل می خورد استفاده کرده اند.

ارزش زنبور عسل در ارتباط با خدا

خدا در قرآن فرق زنبور عسل با زنبورهای دیگر را بیان می کند. وجود این زنبورهای عسل ساز به وحی وصل است و همین مقدار اتصال از این حیوان کوچک باعث شده که گیاهان خورده شده به عسل تبدیل شود:

« وَ أَوْحیٰ رَبُّکَ إِلَی اَلنَّحْلِ أَنِ اِتَّخِذِی مِنَ اَلْجِبٰالِ بُیُوتاً»

من به زنبور وحی کردم که در کوه ها برای خود منزل و لانه بگیرد. سرچشمه وحی در اینجا ربوبیت پروردگار است؛ یعنی جنبه تربیتی پروردگار: