سیمای (چهره) ملکوتی یوسف علیه السلام صفحه 234

ص:253

1- 1) - غافر (40) : 17؛ «امروز هر کس را در برابر آنچه انجام داده است، پاداش می دهند.»
2- 2) - طه (20) : 17؛ «و ای موسی! این [ قطعه چوب ] در دست راستت چیست؟»
3- 3) - طه (20) : 18؛ «گفت: این عصای من است، بر آن تکیه می زنم، و با آن برگ درختان را برای گوسفندانم فرو می ریزم و مرا در آن نیازهای دیگری هم هست.»

« قٰالَ أَلْقِهٰا یٰا مُوسیٰ * فَأَلْقٰاهٰا فَإِذٰا هِیَ حَیَّهٌ تَسْعیٰ» (1)

چوبدستی خود را رها کن. وقتی چوب روی زمین افتاد، به اژدها تبدیل شد که نظیرش را ندیده بود. آمد فرار کند، خطاب رسید: در محضر من، بندگان من به من پشت نمی کنند.

برگرد و این اژدها را بگیر. دستش را به طرف اژدها برد، همان چوبدستی شد.

خطاب رسید: این اسلحه تو است، برو فرعون و فرعونیان و مردم خواب زده مصر را بیدار کن.

قدرت روح در تصرّف جسم

کلّ این نیرو و مقام را وجود مقدس حضرت یار در روح ما گذاشته است، نه در بدن ما. بدن، ابزار روح و جان است و برای گرفتن فیوضات ربّانیه جاذبه نداردو نمی تواند داشته باشد. بدن کاره ای نیست، بلکه مانند شتر، مرکب جان است، مگر این شتر چقدر قیمت دارد که عمری همه نعمت ها از کانال گناه، مکر و حیله خرج این بدن شود؟

بدن انبیا و ائمه علیهم السلام بر اثر تصرّفات الهی، روح شده بود. حکمای الهی بدن آنها را روح مجسّم می گویند، یعنی دیگر بدن نبود. جان ظاهر، همراه جان باطن بود، آن بدن ها را استثنا کنید، اما وقتی روح را از بدن بگیرند، به همه می گویند:

بدن را رها کن، با اشاره ملک الموت که حتی یک نفر هم در این عالم با او نمی تواند مقابله کند، این صداها و غرورهای مستانه اهل دنیا همه قلابی است و