کتابخانه بالقرآن

سیمای (چهره) ملکوتی یوسف علیه السلام صفحه 243

صفحه 243

ص:262

1- 1) - نهج الحق: 312؛ «عن ابن مسعود لکل شیء آفه و آفه هذا الدین بنو أمیه.» هم چنین آمده: تفسیرالعیاشی: 2/297 - 298، حدیث 95، ذیل آیه 60 سوره اسراء؛ «عن الحلبی عن زراره و حمران و محمد بن مسلم قالوا سألناه عن قوله « وَ مٰا جَعَلْنَا اَلرُّؤْیَا اَلَّتِی أَرَیْنٰاکَ » قال إن رسول الله أری أن رجالا علی المنابر یردون الناس ضلالا رزیق و زفر و قوله « وَ الشَّجَرَهَ الْمَلْعُونَهَ فِی الْقُرْآنِ» قال هم بنو أمیه.»
2- 2) - در این مورد رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله می فرماید: کتاب سلیم بن قیس: 907؛ «یَا بَنِی عَبْدِ الْمُطَّلِبِ، إِنِّی رَأَیْتُ عَلَی مِنْبَرِی اثْنَیْ عَشَرَ مِنْ قُرَیْشٍ، کُلُّهُمْ ضَالٌّ مُضِلٌّ یَدْعُونَ أُمَّتِی إِلَی النَّارِ وَ یَرُدُّونَهُمْ عَنِ الصِّرَاطِ الْقَهْقَرَی: رَجُلَانِ مِنْ حَیَّیْنِ مِنْ قُرَیْشٍ عَلَیْهِمَا مِثْلُ إِثْمِ الْأُمَّهِ وَ مِثْلُ جَمِیعِ عَذَابِهِمْ، وَ عَشَرَهٌ مِنْ بَنِی أُمَیَّهَ، رَجُلَانِ مِنَ الْعَشَرَهِ مِنْ وُلْدِ حَرْبِ بْنِ أُمَیَّهَ وَ بَقِیَّتُهُمْ مِنْ وُلْدِ أَبِی الْعَاصِ بْنِ أُمَیَّهَ. وَ مِنْ أَهْلِ بَیْتِی اثْنَا عَشَرَ إِمَامَ هُدًی کُلُّهُمْ یَدْعُونَ إِلَی الْجَنَّهِ: عَلِیٌّ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ وَ تِسْعَهٌ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ وَاحِداً بَعْدَ وَاحِدٍ. إِمَامُهُمْ وَ وَالِدُهُمْ عَلِیٌّ، وَ أَنَا إِمَامُ عَلِیٍّ وَ إِمَامُهُمْ. هُمْ مَعَ الْکِتَابِ وَ الْکِتَابُ مَعَهُمْ لَایُفَارِقُهُمْ وَ لَایُفَارِقُونَهُ حَتَّی یَرِدُوا عَلَیَّ الْحَوْضَ. یَا بَنِی عَبْدِ الْمُطَّلِبِ، أَطِیعُوا عَلِیّاً وَ اتَّبِعُوهُ وَ تَوَلَّوْهُ وَ لَاتُخَالِفُوهُ وَ ابْرَءُوا مِنْ عَدُوِّهِ وَ آزِرُوهُ وَ انْصُرُوهُ وَ اقْتَدُوا بِهِ تُرْشَدُوا وَ تَهْتَدُوا وَ تُسْعَدُوا.»

اخلاق همه این گروه های ذکر شده، گناه بوده است. به راحتی گناه می کردند و نسبت به ارتکاب گناه دغدغه نداشتند و برای آنها سخت نبود.

بعد حضرت صلی الله علیه و آله می فرماید:

ارتکاب این مجموعه گناهان از اخلاق دشمنان ما است. اما ما اخلاق دیگری داریم و آن، عمل صالح، پاکی، درستی، عبادت خدا و خدمت به بندگان او است.

این اخلاق ما و اخلاق دوستان و اولیای خداست که خود را در دنیا مانند مسافر می دانیم که این مدت سفر نیز کوتاه است و پایان آن، ورود به برزخ و عاقبت آن قیامت است و ما از قیامت دغدغه داریم و از آن ترسان و نگران هستیم.

خوشحالی مؤمن

شخصی به سلمان گفت: (1)حال شما چگونه است؟ سلمان گفت: بعداً