سیمای (چهره) ملکوتی یوسف علیه السلام صفحه 278

ص:297

به ما و خانواده ما مصیبت فقر، نداری و تهیدستی رسیده است:

« وَ جِئْنٰا بِبِضٰاعَهٍ مُزْجٰاهٍ» (1)

ما می دانیم که هر کیل از غذایی که به ما بدهی، خیلی ارزش دارد. اما تو این غذاها را به اندازه توان ما با ما حساب کن. فرض کنید به آن روزگار هر کیلی ده تومان می شود، این ها می گفتند: ما برای هر کیل یک تومان پول داریم و نُه تومان بقیه را ما از تو گدایی می کنیم.

با خدا باش، پادشاه باش

چقدر حافظ عالی می گوید: این در زندگی خودم نیز تجربه شده و راست و حقیقت است: تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار

آیا با او سر و کار پیدا کرده اید که برای شما کار کند؟ پولی در راهش خرج کرده اید که به شما چند برابرش را برگرداند؟ من خودم کاری نکرده ام، اما این را با چشم