سیمای (چهره) ملکوتی یوسف علیه السلام صفحه 308

ص:327

گناهان من قاتل قلبم شده اند. آثار مرگ در قلبم پیدا شده است؛ میلی به تو، به عبادت، به کار خیر و اولیائت ندارم. از شنیدن مسائل دین فوق العاده کسل و خسته می شوم. قلبم مرده است و قاتل آن، گناهانم بوده است.

توبه، زنده کننده قلب

بعد به لطف عظیم پروردگار اشاره می فرماید که خیلی زیباست، می فرماید:

مانند حضرت عیسی علیه السلام برای من راهی قرار داده ای که به این مرده بدمد، تا زنده شود و آن توبه است.

«فَأَحْیِهِ بِتَوْبهٍ مِنْکَ» (1)خودم قدرت توبه کردن را ندارم، تو دست مرا بگیر که توبه کنم و در فضای توبه، جاذبه ای ایجاد کن که من از گناه متنفّر شوم و میل، رغبت و شوق به طرف تو جهت گیری کند.

از گفتار حضرت زین العابدین علیه السلام معلوم می شود که اگر به اندازه کوه های عالم گناه داشته باشیم، امکان توبه برای ما فراهم است؛ چون در روایت داریم که گنهکار به پیغمبر صلی الله علیه و آله عرض کرد: مرا نمی آمرزند، رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: چه می گویی؟ گناهان تو بزرگتر است، یا کوه ها؟ گفت: گناهان من، فرمودند: گناهان تو بزرگتر است، یا دریاها؟ گفت: گناهان من، فرمودند: گناهان تو سنگین تر است، یا آسمان ها و زمین؟ گفت: گناهان من، فرمودند: گناهان تو بزرگتر است، یا عفو خدا؟ آن شخص سر خود را پایین انداخت. دیگر نمی توانست بگوید گناهان من؛ چون اگر این گونه