سیمای (چهره) ملکوتی یوسف علیه السلام صفحه 312

ص:331

« أُولٰئِکَ کَالْأَنْعٰامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ» (1)

اگر ساختمان انسانیت خراب شود، چیزی از انسان نمی ماند. جمله ای از امیرالمؤمنین علیه السلام بشنوید:

«فالصُّورَهُ صُورَهُ إنسانٍ وَ القَلْبُ قَلْبُ حیوان» (2)حال ما هستیم و کوهی از گناهان مختلف که هر کدام به تناسب وضع خود مرتکب شده ایم. خدا با ما چه معامله ای می کند؟

شعاع رحمت و کرم خدا

به پروردگار بگوییم: تو خود را «أکرم الاکرمین» معرفی کرده ای، در این هزار اسم در دعای جوشن کبیر، نهصد و نود اسم فقط شعاع رحمت تو را معرفی کرده است و اسامی دارای شعاع غضب تو انگشت شمار است. یعنی می خواهی به ما بگویی:

به این راحتی من از دست شما عصبانی نمی شوم، هر چه گناه بکنید، باز با شما هستم، آب و نان و مایحتاج شما را می دهم و شما را حفظ می کنم. باز شما را کمک می کنم. اگر مریض شوید، شفا می دهم. مرا بخوانید، جواب می دهم. این معنای اسامی خدا در دعای جوشن کبیر است.

به خدا بگوییم: تو گفتی من «أکرم الاکرمین» هستم، کرم در ذات تو است، نه صفت تو. تو کریم با کرم بی نهایت هستی، کریم از گدا نمی پرسد که چه آورده ای، بلکه می پرسد: چه می خواهی؟