سیمای (چهره) ملکوتی یوسف علیه السلام صفحه 314

ص:333

1- 1) - حافظ شیرازی.
2- 2) - دیوان اشعار، سعدی شیرازی.
3- 3) - نهج الفصاحه مجموعه کلمات قصار حضرت رسول: 517، حدیث 1715؛ «سألت اللَّه أن یجعل حساب أمّتی إلیّ لئلّا تفتضح عند الامم، فأوحی اللَّه عز و جل إلیّ: یا محمّد بل أنا أحاسبهم فإن کان منهم زلّه سترتها عنک لئلا تفتضح عندک. از خدا خواستم که حساب امت مرا بمن واگذارد تا پیش امتهای دیگر رسوا نشود، پس خدای عز و جل به من وحی کرد ای محمد نه، بلکه من حسابشان را میرسم و اگر گناهی از آنها سر زده از تو پوشیده می دارم که پیش تو نیز رسوا نشود.»

وقت که گناه می کردیم، نمی خواستیم تو را ناراحت کنیم.

پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: در این حاجت خود مصرّ بودم، خدا هم جواب مرا داد، فرمود: حبیب من! تو پیامبر رحمتی، حق داری این حاجت را بخواهی؛ چون به امت خود خیلی مهربان هستی و آنان را دوست داری:

« وَ مٰا أَرْسَلْنٰاکَ إِلاّٰ رَحْمَهً لِلْعٰالَمِینَ» (1)

رد درخواست پیامبر صلی الله علیه و آله و علت آن

اما با این همه مهر، عشق، دوستی و محبت تو نسبت به امید خود، هنوز مانند من «أرحم الراحمین» نیستی. اگر من ورقی از پرونده بعضی از این امت را جلوی تو باز کنم و تو قسمتی از گناهان آنها را ببینی، از آنها بیزار می شوی.

حبیب من! این درخواست را نکن، بگذار فقط من بدانم که آنها چه کار کرده اند، بگذار آبروی آنان نزد کسی غیر از من نرود. این درخواست تو را ردّ می کنم و در قیامت حساب این امت را خودم رسیدگی می کنم. چنان پنهان که تو نیز به یکی از آنها آگاه نشوی.

اما رسیدگی پنهان خدا در روایات. گفته اند: در گوش بنده ام می گویم: آیا به یاد داری که در فلان وقت، فلان جا، در آن خلوت، چه کردی؟ عبد سر خود را پایین می اندازد. خطاب می رسد: برای چه سر خود را پایین انداختی؟ آن وقت که گناه می کردی، من تو را عذاب نکردم، آن وقت در قیامت تو را عذاب کنم؟ من می بخشم که بدانی که با تو چه معامله ای می کنم.

حبیب من! اگر تو به این ها مهر و رحمت رسالتی داری، من مهر و رحمت خدایی دارم. اگر تو پیغمبر آنها هستی، من خدای آنها هستم.