سیمای (چهره) ملکوتی یوسف علیه السلام صفحه 32

ص:51

خانواده ای هستیم که بهترین دختران از بهترین خانواده ها را حاضرند به پسر ما بدهند، این دختر هیچ ارزشی ندارد و یا می گفت: به پسر خود چندین دختر را پیشنهاد داده ایم، اما او می گوید: من فقط همین دختر را می خواهم.

زلیخا نیز به هیچ حرفی گوش نمی داد، فقط می گفت: این جوان باید پاسخ خواسته مرا بدهد. این خواسته های نامعقول که خدا، قیامت، زحمات انبیا و ائمه علیهم السلام، ادب، نصیحت پدران و مادران را ندیده و نشنیده می گیرد، چه خواسته ملعونی است.

همگی را در جگر سوختگی قرار می دهد و در عین حال فقط می گوید: من همین را می خواهم. غیر از این نیز نباید باشد؛ چون کور و کر است و نمی داند که این جنسی که می خواهد بخرد، پوچ است و هیچ چیزی درونش نیست. بعد از مدتی که این عشق غلط و این آتش جهنمی فروکش می کند، آن وقت اول نزد رفیقانش می آید، می گوید: راه طلاق دادن او چیست؟ چگونه باید از هم جدا شویم. او اکنون به نظرم مانند دیو زشت شده است. او دیو بوده و تو کور بودی و نمی دیدی، نه این که تازه دیو شده باشد.

عشق برخاسته از هوای نفس

امیرالمؤمنین علیه السلام در «نهج البلاغه» درباره این عشق برخاسته از هوای نفس می فرماید:

«مَنْ عَشَقَ شیئاً أعشیٰ بَصَرَه و أَمْرَضَ قَلْبَه»

این گونه عشق ها چشم را کور و دل را بیمار می کند،

«فَهُوَ یَنْظُرُ بِعَیْنٍ غَیْرِ صَحِیحَهٍ»

در فضای این عشق است که دید عاشق، دید غیرصحیح، غلط و خطابین