سیمای (چهره) ملکوتی یوسف علیه السلام صفحه 36

ص:55

حضرت یوسف علیه السلام در مقام «مخلَصین» بود، مقامی که شیاطین در پیشگاه پروردگار قسم خوردند:

« قٰالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ * إِلاّٰ عِبٰادَکَ مِنْهُمُ اَلْمُخْلَصِینَ» (1)

ما به همه جا می توانیم دست اندازی کنیم، الّا این که ما به مخلَصین عالم دسترسی نداریم.

این اوج مقام این جوان است. فردای قیامت، در ترازوی عدالت، همه جوان ها را با وزن سنگین این جوان می سنجند. جوان ها به پروردگار چه جوابی می دهند؟

امام صادق علیه السلام می فرماید:

در ترازوی قیامت، وزن تمام جوانان را با حضرت یوسف علیه السلام می سنجند. (2)

شرمندگی از ایام جوانی

سعدی شعری دارد که این شعر، هنوز هم از شعرهایی است که در تنهایی زمزمه می کنم. به خصوص وقتی که به حجّ مشرّف می شدم، یکی از غذاهای بسیار مطبوع باطنیم، این شعر سعدی بود: بر در کعبه سائلی دیدم

«خش» در شعر، همان خوش است، یعنی با شوق گریه می کرد. من می رفتم پرده کعبه را بالا می زدم و زیر پرده، صورتم را روی دیوار کعبه می گذاشتم، کسی دیگر مرا