حضرت مهدی، آینه پیامبران صفحه 148

ص: 155

1- «إِنَّا أَنْزَلْنا إِلَیْکَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ لِتَحْکُمَ بَیْنَ النَّاسِ بِما أَراکَ اللَّهُ وَ لا تَکُنْ لِلْخائِنینَ خَصیماً»؛ (نساء(4)، آیه105).
2- از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله در غزوه بدر.
3- برگرفته از تفسیرقمی، ج 1، ص150.

دلایل خائنان قوی تر بود، به نفع آنان حکم کرد. ولی خدای حکیم از او می خواهد در برخی مواقع که حق مسلمانی ضایع می شود بر اساس واقع و آنچه از طرف خدای عزیز می داند، حکم کند. به عبارت دیگر پیامبر اکرم وظیفه دارد چون سایر قاضیان بر اساس دلایل روشن و سوگندها داوری کند، ولی به دلیل جایگاهی که دارد این حق به او داده شده است که در برخی از موارد که از دلایل ظاهری حکم خلاف واقع استفاده می شود، بر اساس واقع و آنچه به او وحی شده است حکم کند.

حکم کردن بر اساس واقع یعنی بر اساس وحی یا الهام مخصوص رسول اکرم صلی الله علیه و آله نیست و شامل اوصیاء او نیز می شود. عبد الله بن سنان گوید: امام جعفر صادق علیه السلام فرمود:

نه به خدا سوگند؛ خدا به کسی از آفریدگانش واگذار نکرده است مگر به رسول خدا صلی الله علیه و آله و به امامان. خدای عزیز فرمود: «در واقع ما این کتاب را به حق به سوی تو فرو فرستادیم تا با آنچه خدا به تو نشان داده است، در میان مردم داوری کنی.» و این حکم در وصی های پیامبر اسلام جاری است. (1)

و «خاتم الاوصیاء» یعنی حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز بر این اساس میان مردم داوری خواهد نمود.

ب) قضاوت و داوری حضرت داوود و سلیمان علیهما السلام

خدای عزیز به حضرت داوود علیه السلام دانش و حکمت عطا کرد و او را میان مردم حاکم و داور قرار داد. درباره خلافت و داوری او در قرآن کریم آمده است:

« ای داوود! همانا ما تو را در زمین جانشین قرار دادیم، پس میان مردم به حقّ داوری کن.»(2)

و درباره قضاوت حضرت داوود و سلیمان علیهما السلام در قرآن کریم می خوانیم:

« و (یادکن) داوود و سلیمان را هنگامی که درباره کشتزاری داوری کردند، آنگاه که