تفسیر آیات قیام و زندگی عبرت آموز حضرت موسی علیه السلام صفحه 133

ص:150

*

درس سیزدهم

اشاره

(قالَ رَبِّ بِما أَنْعَمْتَ عَلَیَّ فَلَنْ أَکُونَ ظَهِیراً لِلْمُجْرِمِینَ * فَأَصْبَحَ فِی الْمَدِینَهِ خائِفاً یَتَرَقَّبُ فَإِذَا الَّذِی اسْتَنْصَرَهُ بِالْأَمْسِ یَسْتَصْرِخُهُ قالَ لَهُ مُوسی إِنَّکَ لَغَوِیٌّ مُبِینٌ) .(1)

آیات مربوط به حضرت موسی علیه السلام تا آنجا مورد بررسی قرا گرفت که: با دخالت حضرت در درگیری دو نفر، آن که از دشمنان او بود به قتل رسید. گرچه این عمل حضرت موسی علیه السلام در دفاع از مظلوم صورت گرفته، ولی هم چنان که خاصیت بندگان خوب خداست، که هیچ وقت از یاد خدا غافل نیستند و بسا اعمال خود را با نظر عیب بینی نگاه می کنند، این بود که حضرت موسی علیه السلام به خداوند عرض می کند: (رَبِّ إِنِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی) خدایا به خودم بد کردم (فَاغْفِرْ لِی فَغَفَرَ لَهُ) خدایا مرا بیامرز، و خداوند آن چیزی را که حضرت موسی علیه السلام برای خود نادرست می دانست بخشید. مطلب دیگری که حضرت موسی به آن توجه دارد، این است که عرض می کند: (رَبِّ بِما أَنْعَمْتَ عَلَیَّ فَلَنْ أَکُونَ ظَهِیراً) خدایا نکند با این نعمتی که به من دادی من پشتیان ظالمین باشم.