تفسیر آیات قیام و زندگی عبرت آموز حضرت موسی علیه السلام صفحه 162

ص:179

نکنیم که نبی بودن چیز دیگری است، خیر، آن هم کمال بشریت است. از تاریخ و قرآن استفاده می شود: از همان ابتداء که انبیاء پیدا شدند یک عده دروغ گو هم می گفتند ما پیامبریم و بالاخره مردم هم ایرادهائی می گرفتند که بیان شد (و معجزه یکی ازدلایل اثبات نبوت آنها بود و البته به اذن خداوند، آنجا که اراده می فرمود) پس نتیجه این می شود که نبوت از مراتب کمال بشریت است و وقتی بشر کامل شد به مقام نبوت می رسد.

هر بشری نمی تواند پیامبر باشد

البته نباید اشتباه کرد که هر بشری می تواند همان طورکه دکتر یا مجتهد می شود، نبی هم بشود، خیر در این رابطه چند آیه از سوره ی ابراهیم را ترجمه می کنیم:

آیه 9 می فرماید:

(جاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَیِّناتِ) ؛ انبیاء با دلیل های روشن آمدند. (فَرَدُّوا أَیْدِیَهُمْ فِی أَفْواهِهِمْ) ؛ پس دست های شان را بر می گرداندند دردهانشان (مرحوم علامه طباطبائی در المیزان می فرمایند مقصود از این جمله کنایه از این است که پیامبران را مجبور می کردند سکوت کنند و حق را بیان نکنند گویا دست انبیاء را می گرفتند و بردهانشان می گذاشتند و بدینوسیله اعلام می کردند که باید از سخن حق صرف نظر کنند. مرحوم علامه نظرات دیگری را نیز در معنای این جمله بیان می فرمایند که می توانید مراجعه کنید) (1)(وَ قالُوا إِنّا کَفَرْنا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ) ؛ مردم می گفتند به این ارسال و قاصدی شما ما کافریم و آن را قبول نداریم (وَ إِنّا لَفِی شَکٍّ مِمّا تَدْعُونَنا إِلَیْهِ