تفسیر آیات قیام و زندگی عبرت آموز حضرت موسی علیه السلام صفحه 255

ص:272

درس بیست هفتم

اشاره

(وَ أَوْحَیْنا إِلی مُوسی أَنْ أَلْقِ عَصاکَ فَإِذا هِیَ تَلْقَفُ ما یَأْفِکُونَ * فَوَقَعَ الْحَقُّ وَ بَطَلَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ * فَغُلِبُوا هُنالِکَ وَ انْقَلَبُوا صاغِرِینَ * وَ أُلْقِیَ السَّحَرَهُ ساجِدِینَ * قالُوا آمَنّا بِرَبِّ الْعالَمِینَ * رَبِّ مُوسی وَ هارُونَ) .(1)

ادب، زمینه ی هدایت ساحران

حضرت موسی علیه السلام را بیان می کند که به دستور فرعون ساحران مأموریت یافتند: از طریق سحر به مقابله با حضرت موسی علیه السلام به پردازند. هنگامی که صحنه آماده شد ساحران ابتدا تا اندازه ای اظهار شهامت کردند و تا اندازه ای هم عرض ادب، عرض کردند: آیا شما اول سِحر خودتان را می اندازید؟ این سخن دو جهت را بیان می داشت. یکی این که: ساحران خواستند بگویند ما به پیروزی خودمان اطمینان داریم و فرقی نمی کند که شما اول شروع کنید یا ما. و جهت دیگر این که می خواستند نسبت به حضرت اظهار ادب نمایند که همین اظهار ادب