تفسیر آیات قیام و زندگی عبرت آموز حضرت موسی علیه السلام صفحه 256

ص:273

به شخص سعادت می دهد. و این ریزه کاری در حرف زدن نمونه ای از باطن پاک است. بالاخره ساحران دربار فرعون سحر خود را انداختند، و صحنه پر از مار و افعی و غیر ذالک شد، و همه ی چشم ها را خیره کرد.

وحی نوعی تفهیم است

در اینجا مدد الهی سراغ حضرت موسی علیه السلام آمد. از آن جا که همیشه عنایت پروردگار به سوی بندگان واقعی و مخلص خویش است، آن جا نیز عنایت الهی اقتضا کرد که به حضرت موسی وحی کند و همان طور که قبلاً گفته شد: وحی یک نوع تفهیم کردن به یک فرد است آن چنان که دیگران متوجه نشوند. عرب یک حالتی را وحی می گوید همان که از طرف خداوند به انبیاء یک نوع تفهیم هائی می شد که دیگران نمی فهمیدند چه بسا پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در میان جمع بسر می برد و در همان حال عنایت الهی شامل حال او می شد و از عالم غیب مطلبی به قلب او القاء می گردید. وقتی که به دستور فرعون پسران تازه متولد شده بنی اسرائیل کشته می شدند، به محض تولد موسی خداوند می فرماید:

(وَ أَوْحَیْنا إِلی أُمِّ مُوسی أَنْ أَرْضِعِیهِ)1

ما به مادر موسی وحی کردیم که تو ناراحت مباش او را شیر بده و هرگاه احساس خطر نمودی او را به دریا بیانداز و ما او را به تو باز خواهیم گرداند. در این صحنه سیاسی هم که سحر ساحران تمام چشم ها را خیره نموده بود و دل ها را به طپش در آورده بود، یکی از امدادهای غیبی خداوند به سراغ حضرت موسی آمد