تفسیر آیات قیام و زندگی عبرت آموز حضرت موسی علیه السلام صفحه 260

ص:277

دوید تا به او رسید و از اعمال گذشته خود توبه نمود و از آن روز از زهاد شد.(1) و از آن روز به بُشر حافی یعنی پا برهنه معروف گردید. و می گویند از هر کوچه ای که عبور می کرد بوی عطر او به مشام می رسید.

و به قول سعدی:

قضاوت خوبی و بدی اشخاص با خدا است

بله اگرچه کار بد، بد است. و قرآن فرموده: دزدی، شراب خوردن، خیانت، دروغ و مثل این ها همه بد هستند و در مقابل، مثلاً نماز خواندن خوب است و در این ها شک نیست. اما شخص بد و گناهکار حسابش با کرام الکاتبین است. نباید آن جور فکر کنیم: ما که نماز می خوانیم و به جماعت ها حاضر می شویم حتماً بهشتی هستیم. این یک فکر اشتباه است و باید به خدا پناه ببریم و از درگاه او بخواهیم که ما را از لغزش حفظ کند. دنیا نشان داده است کسانی بوده اند که در راه مستقیم بوده اند ولی یک حادثه راهشان را عوض کرده است.

پس به جای دیگران روی خود قضاوت کنیم که چه هستیم. به قول معروف:

هر که از پل بگذرد خندان بود زیر پل منزلگه رندان بود

اما می توانیم بگوئیم نماز، مسجد رفتن، قرائت قرآن، در پای مجلس روضه نشستن خوب است و شراب و دزدی و غیره بد است. اما این که من خوب هستم و آن دیگری بد، این حساب ها دیگر با ما نیست. ممکن است آن که به نظرمان بد