تفسیر آیات قیام و زندگی عبرت آموز حضرت موسی علیه السلام صفحه 50

ص:67

«ما آنها را خلیفه قرار دادیم و این نیست مگر بر حسب طرحشان».

گرچه در زمان حضرت ابراهیم علیه السلام آن قهرمان توحید و مبارزه برعلیه بت و بت پرستی، نمرود و نمرودیان با او مخالفت می کردند و دعوت او را نپذیرفتند، ولی دنیا بعداً حرف او را پذیرفت و دعوت او را لبیک گفت آنچه نمرودیان نمی خواستند بشود به خواست خدا شد. در زمان پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم یهودیان با آن حضرت مخالفت می کردند، اینگونه مخالفت ها مربوط به شخص خاص و زمان خاص نیست، این ها نظرشان مطلق است، آنها تقریباً یک فکر اجتماعی می کنند، تنها حساب روی خودشان نیست، این ها این قدر با حق عناد دارند که می خواهند حق نباشد یعنی هیچ کس زیر پوشش حق نباشد حتی خودشان.

برتری فکر مطلق بر فکر شخصی

آنها طرفداران باطل فکرشان فکر شخصی نیست، فکرشان مطلق و عمومی است، فعالیت و مبارزاتشان در سطح کلی است. در طرف مقابل، طرفداران حق هم فکرشان، فکر مطلق است مثلاً رزمندگان اسلام که فداکاری می کنند اگر فکرشان روی شخص خودشان بود می گفتند مگر ما بی کاریم برویم و خودمان را نابودکنیم. اما چون فکرشان مطلق است و می بینند که حق ارزش دارد، برای این که حق معلوم و آشکار باشد و جامعه زیر پوشش حق باشد، در راه حق فداکاری می کنند و حتی جان خود را نیز در این راه از دست می دهند. بنابراین طرفداران حق و طرفداران باطل هر دو از دریچه شخصی نگاه نمی کنند، هردو فکرشان مطلق است. لذا مبارزه آنها مبارزه ی حق با باطل است. حتی در یک بحث علمی نیز که عده ای طرفدار یک نظریه هستند وعده ای طرفدار نظریه دیگر که ممکن است بحث آنها به قال و داد و مشاجره هم بکشد، این ها هم به اعتبار